Om positief te eindigen

There will be no next time (0110 - A'pen)

http://www.youtube.com/watch?v=QkGcDhrrtNA

het jaarlijks leugenpaleis

Zoals de gewoonte het wil: een aantal aandachtspunten voor het nieuwe jaar!
- Niet meer aankomen. Tachtig is prachtig
- Meer gaan wandelen en fietsen
- Me van de tijdelijke contracten verlossen. Op naar vast(er) werk
- Me integreren in Gent-Dampoort en Sint-Amandsberg

Ho maar, niet te veel rondbazuinen. Anders moet ik deze voornemens straks inlossen :-D

Teken nu!

http://www.azg.be/nl/actualiteit/petitie/index.htm

Oude waarheden voor het nieuwe jaar (3)

bron: web.iisg.nl

(international instituut voor

sociale geschiedenis)

't is van je vrienden ...

Gisteren zagen we het einde van een typisch thema uit de het boek van de VS: verkeerde vrienden groot maken, elkaar afvallen, en uiteindelijk elkaar kapot maken.

Gisteren toonde het verdiepende net van onze staatstelevisie nog eventjes een docu die de bekende gegevens op een rijtje zet. Daarmee bracht men mooi de (ondertussen gewezen) regeringsverantwoordelijken (Powell, Rummy, ...) in beeld die doen zaakjes deden met Saddam.

Op foto zie je onder andere Rumsfeld en Saddam

En voor de simplistische anti-amerikanen onder ons: onder andere ook Frankrijk en Irak deden goede zaakjes.

Aanrader!

www.wikihow.com

Met een handigheidje als voorbeeld: http://www.wikihow.com/Hide-an-Erection. De eerlijkheid gebied uiteraard te zeggen dat het voorbeeld gestolen is uit www.dominiek.be, ook een aanrader trouwens!

'Dolen' in de kanapee

Vandaag drie maanden terug verhuisde ik van Kortemark naar Gent - of in feite van mijn kot bij de Gentse Boerentoren naar een huisje aan de Dampoort. Vandaag, echter, ben ik op bezoek bij mijn ouders in Kortemark.
Gisterenavond maakte ik daarvan gebruik om - voor de laatste keer dit jaar - naar het jeugdhuis te gaan, waar ik vroeger in't bestuur zat. 't Was een wat bevreemdende situatie. Het is opmerkelijk hoe snel je er een buitenstaander wordt, een stuk dat uit het vroegere decor weggelopen is.
Maar ook voor de rest was de sfeer vreemd. Vooraan amuseerden zich enkel de gasten die (reggae en aanverwanten) draaiden. De rest zat aan de toog en trok zich zo weinig mogelijk aan van die muziek. En ondertussen vernam ik dat een avond voordien een aantal leeghoofden vandalenstreken uitgehaald hadden. Vreemd trouwens hoe snel je in je hoofd een lijstje met usual suspects hebt. Hopelijk lopen de verantwoordelijke 'waste of sperms' snel tegen de spreekwoordelijke lamp!

Congé met kerst, da's

ook even nadenken wat ik met deze blog zal aanvangen. Wat plaats ik er in? Wat dan weer niet? En vooral hoe?

Is dit een hoekje waar ik mijn commentaar poneer, tot ik geen vrienden meer over heb. Of plaats ik er enkel stukjes die aangenaam lezen zijn, zodat er zotten zijn die dit lezen. Lange stukjes? Korte stukjes? Veel tekst, weinig foto's, of toch liever net omgekeerd.

Ik weet nog niet wat ik wil, maar het lijkt me toch best stilaan de knoop eens door te hakken.

Congé met kerst, da's

een kerstavond bij de ouders
een kerstdag bij de schoonouders
een dag met de auto van Kortemark naar Gent,
er inkopen doen (gewone en minder gewone),
de auto terug naar Kortemark,
en zelf terug naar Gent
een dagje Brusselen
een dagje kleine werkjes,
want ge kunt niet geloven hoe veel vuil
er in de dakgoot ligt,
hoeveel groen
er tussen de stoepstenen groeit,
hoeveel vuil
er op de ruiten plakt
een dagje het dak isoleren
(en da's nog af te werken)
terwijl stubru's tijdloze speelt
op een aftands radiootje,
dat geen freqentie kan meer houdt
En dan stilaan aan oudejaar beginnen
te denken.

Congé met kerst,
da's tijd tekort hebben.

kerstding

It's Christmastime,

there's no need to be afraid

At Christmastime,

we let in light and we banish shade

And in our world of plenty

we can spread a smile of joy

Throw your arms around the world

at Christmastime

-

But say a prayer,

pray for the other ones

At Christmastime it's hard,

but when you're having fun

There's a world outside your window,

and it's a world of dread and fear

Where the only water flowing

is the bitter sting of tears

And the Christmas bells that ring there

are the clanging chimes of doom

Well tonight thank God it's them

instead of you

-

And there won't be snow in Africa this Christmastime

The greatest gift they'll get this year is life

Where nothing ever grows

No rain or rivers flow

Do they know it's Christmastime at all?

-

Here's to you raise a glass for everyone

Here's to them underneath that burning sun

Do they know it's Christmastime at all?

party for live

Stubru stunt;
overal schieten initiatieven uit de vlaamschen klei;
in kortemark kun je bijvoorbeeld jenevers
drinken voor het goede doel;
in het jeugdhuis (www.kanapee.be);

maar ik ben geen liefhebber van jenevers,
en toch zal ik er drinken!

Als dat maar goed afloopt.

My my, hey hey

Rock and roll is here to stay

It's better to burn outµ

Than to fade away

My my, hey hey

Oude waarheden voor het nieuwe jaar (2)

Bron: Amsab-ISG, Gent

Kusje

Op enkele plaatsen begint Gent met rijbaankussens. Dat zijn goedkope snelheidsremmers. Nu nog hopen dat het effectief helpt.

De kussens zijn juist smal genoeg om tussen de wielas van een bus of vrachtwagen te passen. Zij moeten dus niet over de kussens rijden, als de hindernis traag wordt genomen. Zo blijft er nadien tenminste nog kussen over. Auto's moeten wel over het kussen.

Ze mogen er van mijn part ook in onze straat leggen. Hopelijk is er dan minder sluipverkeer richting Oostakker. Al kan er misschien gemakkelijker resultaat geboekt worden door eenrichtingsverkeer verder in de straat (in tegenovergestelde richting als bij ons).

Oude waarheden voor het nieuwe jaar (1900 - 1901)

Bron: Amsab-ISG, Gent

De tekst:
Ik regeer over U

voor 3,5 miljoen frank per jaar

Wij bidden voor U

en 't is al wat wij doen

Wij schieten op U

Dat heet orde

Wij eten voor U

Buikje vol 't hartje zoekt rust

Da's derover!

Een volledige kerstboom op uw bureau zetten,
da's derover!

Jammer genoeg kon ik er geen foto van nemen.
't is de moeite!

De schone kant van de markiezin

De voorkant van het Markiesgebouw, één van de Brusselse gebouwen die de Vlaamse Overheid professioneel omverwoont, is schoon door de verwijzingen links naar de Kathedraal. Ook de achterkant heeft zijn schone kant, maar dan van een heel andere aard. Het biedt een schuilplaats aan daklozen. En daarvan zijn er naar 't schijnt steeds meer!
Meestal liggen ze er 's s morgens onbeweeglijk, soms zijn ze er 's avonds terug, soms zijn er andere, en soms ligt het portaaltje ook leeg. Al snel wordt een mens aan dit tafereel gewoon, maar wanneer hun gezicht zichtbaar is ... krijgt de armoede echt een gezicht.
Dan pas wordt het echt aangrijpend. Vaak zijn het ofwel erg oude, soms ook jonge mannen die er liggen. Dan komt steeds weer de vraag: hoe is dit mogelijk in tijden van welvaart, OCMW en sociale zekerheid?
Wie zijn ze? En waar liep het fout? Is het de fles, zoals bij Antwerpens bekendste bedelaar? Is het het drugsmisbruik? Onaangepastheid aan de maatschappij? Of haalt men veeleer het argument van de ongelukkige jeugd boven?
Of is er toch meer aan de hand, waardoor mensen in een negatieve spiraal terecht komen en daardoor uit de bood vallen bij de (sociale) instellingen die dit liliputterlandje rijk is? Is het het verhaal van een mislukte migratie? Is het zo dat er ook hier, zoals in de buurlanden, ook mensen met een minimumloon meer en meer in de gevarenzone komen? Of gaat het hier zo veel beter?
In elk geval valt het op dat er nergens gepraat wordt over de, ongetwijfeld erg diverse, factoren die leiden tot dakloosheid! Nochtans ben ik er heel benieuwd naar.

Pas als men die gegevens heeft, kan men meer doen dan enkel opvangcentra voor daklozen inrichten. En daar zijn er nu ook al van te kort. Op die manier zou men tenminste de mensen van goede wil (of sterk genoege wil) voor het daklozenbestaan kunnen behoeden.

Je merkt het ongetwijfeld aan deze post: kerstmis nadert. En ondertussen halen de bureauc'ratten van het Markiesgebouw hun nauwelijks opgeschoonde klassementen, met tal van overbodige dubbels en een overdosis aan te vermijden paperassen, over naar een nieuw ingehuurd gebouw waar ze hopelijk niet volledig in de oude gewoonten hervallen. Wij, ambtenaren, zullen dit weekend wel lekker eten.

Kassa

De voorbije weken werd het dagelijkse werk iets te veel een sleur. Ik had de laatste tijd te veel het zelfde, te veel dezelfde mensen gezien op 't werk. Daarom was het een aangename onderbreking dat ik vandaag een snelanalyse moest doen in Antwerpen. Nieuwe situaties, nieuwe mensen.
Bovendien bood het een gelegenheid om na het werk met een collega een bolleke te gaan drinken in het Antwerps studentencafé 'Kassa'. Een bolleke van 't vat, da was lang geleden.
Jammer toonde er zich vandaag weer eens een minder aangename kant van het werk. M'n collega werd hard uitgekafferd door weer een ambtenaar die niet van veranderen weten wou.
Vrouwengekijf, blij dat ik er niet bij was!

Liever muf dan bluf

Gisteren ging ik iets drinken in de cafetaria van het Sint-Pietersstation. Voor een keer had ik tijd over voor ik mijn trein moest halen. De mufheid van de oude stationscafetaria's is er verdwenen. Dat kan uiteraard geen kwaad, maar jammer genoeg is de bediening er allesbehalve vriendelijk. En eigenlijk moet er iemand de ober gaan vertellen dat het op een rustige zaterdag geen zin heeft om van midden de zaal al naar de toog te roepen wat ze nodig hebben. Nog minder is het, ook als ober, gewenst je bestelling tot drie keer in, ocharme, een minuut tijd luid te herhalen, terwijl de dame achter de toog nog met een eerdere bestelling bezig is.
Dan liever 'lelijk, maar eerlijk' dan dit!

... allerlei lichtjes

Brussels by night, ...

Vrijdag ging ik naar jaarlijkse gewoonte naar de Brusselse kerstmarkt, voor zover ik weet de enige kerstmarkt van formaat in dit landje. Nu mijn vriendin afgestudeerd is, ging ze voor het eerst in jaren mee. En ze kan beamen: de brusselse kerstmarkt is een aanrader van de vele kraampjes op 't Sint-katelijne tot de klank- en lichtshow op de Grote Markt. Zodra je de metro uitstapt in de halte Sint-Katelijne komt de zoete geur van glühwein aangevuld met de geur van allerlei voedsel je tegemoet. De geuren leiden je daarna langs de beurs tot vlakbij het Centraal Station.

Enkele Glühwein met rhum of Amaretto en pak smoutebollen later, keerden we tevreden huiswaarts!

Klikgids: www.winterpret.be

Kop in 't zand, natte voeten gegarandeerd

Waar een halve eeuw terug meersen (vochtige graslanden die geregeld overstromen en waar vroeger geen kat wou wonen) lagen, en waar enkele weken terug nog zwanen en eenden in de plassen huisden wordt nu een verkaveling 's Gravenwal' gebouwd.

Vorig jaar stond het water er tijdens overstomingen nog een meter hoog. Benieuwd welke motivatie men heeft om er nieuwe bebouwing toe te laten: inbreiding, verdichting van de dorpskern, geld, of dat de verantwoordelijke firma in het zelfde overstromingsgebied ligt? De bouwgrond verkoopt er als zoete broodjes, maar nu is al zeker: men zal er natte voetjes moeten bijnemen!

Nederlands gidsland

Wanneer je dit ziet, dan besef je pas echt hoe men hier in Vlaanderen zit aan te modderen:
http://www.digitaalallemaal.nl/

Hopelijk krijgt Anciaux dit onder ogen, en beseft 'em dat er in Vlaanderen nog heel wat middelen naar de archieven zullen moeten vloeien.

Gent, morgen.

In een deel van de Bijloke dat later het STAM zal worden, loopt momenteel de tijdelijke tentoonstelling 'Gent morgen'. Het ding is zeker de moeite om te bekijken, en da's zeker het geval voor wie in de drievuldigheid aardrijkskunde-geschiedenis-politiek geïnteresseerd is.

De naam van de tentoonstelling verwijst naar een project van enkele decennia terug, waarbij men peilde naar visies op stedenbouw. Dat is - in principe- de kern van de tentoonstelling, maar er is meer (en da's minder!). Men maakt van de gelegenheid gebruik om de lopende en geplande projecten van de dienst stedebouw in de kijker te zetten. Daarbij worden uiteraard enkel de positieve kanten in de kijker gezet. Op die manier sluit het dus perfect aan bij de huidige trend naar citymarketing bij de eigen inwoners, bij een goednieuwsshow. In die zin moet de tentoonstelling niet onderdoen voor het Antwerpse A-tje, of de 'Gentstickers met het hartje' die je meer en meer ziet.

Benieuwd wat de bewoners van minder gegoede wijken zoals pakweg het Muide er van denken, als zij al ooit deze informatie zullen bekijken. Of neem pakweg het Sint-Amandbergse buurtcomité dat de voorbije dagen hun hoop op een groenruimte in 'De Groene Banaan' de grond ingeboord zagen.

De tentoonstelling maakt een slippertje door naar het einde in promotie te vervallen. Het is zeer de vraag of dergelijke promotie daarbij thuishoort. En als men toch van de gelegenheid gebruik maakt om een stadsdienst in de kijker te plaatsen, dat men er dan ten minste een eerlijke voorstelling met de voor- én ook de nadelen!

Niettemin is het een erg mooie tentoonstelling, midden in een beloftevolle werf. Gentenaars, ga dit zeker bekijken!

Doen!

daydream

What a day for a daydream,
what a day for a daydreaming boy

Indianenverhalen!

Wil je meer weten over de geschiedenis van Amerika dan Maya's, Inka's, Azteken, rooksignalen of pluimen. Dan kan ik dit boek aanraden. Het leest vlot, en je krijgt een algemeen beeld.

De kern van zijn verhaal is dat er veel meer volk woonde dan algemeen aangenomen wordt(en dat de tol van de epidemieën dus nog zwaarder was dan gedacht), dat die indianen er ook al veel vroeger waren, en dat hun impakt op hun leefmilieu veel groter was dan het idyllische beeld dat men doorgaans van de indiaan schetst.

Een aanrader!

Balthazar draagt botjes

Gisteren een optredentje meegepikt in het Kortemarkse jeugdhuis De Kanapee. Daar speelden gisteren Tomàn en Balthazar, twee groepen die ik vroeger al gezien had en tot mijn favoriete Belgische bands behoren.
Door het late uur waarop ik er aankwam zag ik er enkel Balthazar. Het optreden was - uiteraard - geslaagd, maar vooral de violiste en haar botjes gingen over de tongen.

Hopelijk kan ik hier binnenkort een foto van met jullie delen.

Klikgids: http://www.balthazarband.be/ , www.kanapee.be

Enkele weken voor datum

De kogel is door de kerk. Na enkele maanden twijfelen, heb ik besloten mijn mening, ergernissen en mooie momenten allerhande aan het web te te vertrouwen.

Enkele weken voordat grote delen van de wereld hun jaarlijkse goede voornemens de wereld zullen insturen, neem ik me alvast voor minstens wekelijks iets te posten op deze ruimte.

Vier, drie, twee, één, GO!