Gisteravond, vooravond, ergens in "Miènde" - Menen voor meesten onder u - passeer ik met de camionette. Naast me zit een kreupele kameraad (gebroken voet na een nachtje stappen, ha!).
Maar soit, in Menen waren we op zoek naar een parkeerplaats. Ik haalde zijn huurrolstoel uit, en we rolden naar het park/festivalterrein. Op die manier begon het festivalseizoen wat anders dan verwacht, maar de eerste festivaldag bleek een voltreffer!
Wat zagen we?
Een straffe set van The Blackbox Revelation. Rock on, Snotneuzen! Met trouwens een drummer die live geweldig aan Animal, de drummer uit de Muppet Show doet denken.
(videoclipke)
Daarna verdubbeling van de gitaren, de leeftijd en het showgehalte: Triggerfinger. Immer zot!
(Hier in Trix, A'pen).
Daarna The Scene, geslaagd zonder extra's. Drijvend op prachtige teksten, geneuzel en jammer genoeg routine.
Ten slotte Das Pop. De groep waar ik steeds weer een dubbel gevoel heb: een aantal prachtnummers, maar al de rest blijft ofwel niet plakken of is irritant. Wel tof is dat de drums en basgitaren tegenwoordiger een veel belangrijker rol lijken te spelen dat de 'geluidjes'. Het voordeel is een veel consistenter geluid. Al is het evenwicht nog wat zoek.
Nu vrijdag een dagje Werchter. Ik kijk al uit naar The Verve, Ben Folds en uiteraard Neil Young.
zondag 29 juni 2008
Grensrock
Geplaatst door Jan op 23:25
Labels: muziek, onder kameraden, uitgaan
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten