Hoog tijd dat men een mouw past aan de situaties waarbij rechters stakingsblokkades breken. Een stakersrecht dat al vele decennia verworven is, wordt hierdoor en masse omzeilt. Bijzonder ergelijk vind ik dat. Eén van de weinige wapens langs vakbondskant wordt zo onklaar gemaakt. En dat gebeurt dan niet eens via de arbeidsrechtbank, maar door rechters die totaal niet gespecialiseerd zijn in dit soort materies.
Hoog tijd dus dat onze regering eens écht aan politiek gaat doen, en deze achterpoortjes sluiten. Ik vraag me af hoe lang het zal duren eer dat onze vakbonden centraal in aktie schieten om deze machtswapens te vrijwaren. Eigenlijk is zoiets best wel een algemene staking waard. Er is al veel minder gestaakt.
Uiteraard moeten we ook in het achterhoofd houden dat dit alles gebeurt tegen de achtergrond van interprofessionele onderhandelingen over loon, sociale vrede en maatregelen voor de werkgever en de werknemer. Een robbertje schijnvechten waarvan de uitslag nog onduidelijk is.
dinsdag 4 november 2008
Kameradski!
Geplaatst door Jan op 19:16
Labels: actua, erger(nis), mijn gedacht
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten