The Big Ask

Teken de videopetitie

Ondergang bis

Als je net 'Ondergang' gelezen hebt, dan is volgend nieuwsbericht angstaanjagend:

Oceanen verzuren tien keer sneller dan voorspeld

UXBRIDGE, 25 november 2008 (IPS) - De zuurtegraad van de oceanen stijgt tien keer sneller dan tot nu toe werd gedacht. Dat staat in een studie die gisteren in het Amerikaans wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences werd gepubliceerd. De stijging doet soorten als mossels aan een sneltempo verdwijnen.

Lees het volledige artikel op mo.be

Ondergang

Ondergang, een niet zo hoopvolle titel van een eigenlijk wel licht hoopvol boek. Een dijk van een boek trouwens, niet enkel van omvang, maar ook inhoudelijk. De ondertitel zegt het al meteen: 'hoe zijn sommige beschavingen verdwenen?', en meer nog: 'en hoe kan de onze haar ondergang voorkomen?'

Het boek voert je langs vaak exotische locaties: het obligate Paaseiland, maar ook petieterige eilandjes in de Stille Oceaan, Vikingkolonies op Groenland, vergane Mayasteden, maar ook naar meer alledaagse werelden: Montana in de VS, Australië, en het bij All-innende Vlamingen bekende Dominicaanse Republiek en dergelijke meer.

Waar Diamond vergane culturen bespreekt bespreekt hij opmerkelijk vlot de kenmerken van de cultuur om vervolgens te focussen op wat er fout liep, en hoe hun apocalyps zich (waarschijnlijk) voltrok: van alles passeert er de revue: honger, opstanden, genocide, kanibalisme, ... Maar dit is niet zo zeer een geschiedenisboek: Diamond focust ook op hedendaagse culturen, bespreekt die en legt de vinger op de wonden.

Doorheen zijn sterk verhalend betoog is er ruimte voor analyse, maar ook synthese. Tussentijdse conclusies passeren de revue en het verhaal is helder en gestructureerd. Een boek dat je niet snel uit je hoofd krijgt! Al bevat het boek natuurlijk ook schoonheidfoutjes, soms gaat hij wat kort door de bocht, of heb ik mijn twijfels, toch rest er slecht één aanrader: lezen!


En trouwens ook een ander boek van hem is een aanrader. Zie deze log

la russie à la flamande

Welk beeld heb jij van Rusland? Tsaar Poetin, ja akkoord. Ivan Heylen die er ergens rondloopt, tja dat zou er van komen! Matroesjka's? Vuil ventje! Neen ik bedoel sneeuw en vale kleuren, een kleurenpakket bestaande uit grijsvarianten, naast de witte sneeuw uiteraard.

Wel, gisteren van uit het treinraampje dit het landschap me hier erg aan denken. Witte landschappen, met grijze plassen en vale kleuren van het gemaaide graan onder de sneeuw. Anders zo levendige kleuren die in contrast met het sneeuwwit plots ongelofelijk dof lijken. Het leek even of het West-Vlaamse, en ook het Oost-Vlaamse enkel nog vergane glorie kon uitstralen.

Voor het overige: mééér sneeuw!

eurobrol

Kinderen moeten op school zitten, en niet repeteren voor idiote zangwedstrijden. Als ze willen muziek maken kunnen ze naar muziekscholen, fanfares en consoorten, zonder dat dit zo veel van hen in beslag neemt! Ergerlijk vind ik dat, en dan heb je nog het feit dat het altijd ergerlijk gekweel is dat wint.

En ik vind het vooral hemeltergend dat het net openbare omroepen zijn, die dit organiseren!

Bah!

Het beheer van de wereld

'Het beheer van de wereld' gelezen. Een boekje uit de pol&soc-hoek van 't unief van Gent, geschreven onder de redactie van Dries Lesage.

Het boek focust op de mogelijkheden en obstakels voor internationale regelgeving en beleidsinitiatieven. Het verhaal wordt opgehangen aan het concept van 'mondiale publieke goederen', kort door de bocht samengevat, de sociaal-economische, ecologische en mensenrechten die de wereldleiders t.a.v. hun bevolking zouden moeten garanderen.

Maar net de kapstok, mondiale publieke goederen, als structurerend gegeven is naast een sterkte tegelijk toch vooral ook de zwakte van het boek. Zelfs al wordt het concept niet rigoureus toegepast, het zorgt er toch voor dat en aantal meer haalbare oplossingen buiten scope vallen. Maar niettemin, het was een leuk boek, ik heb er iets van opgestoken, en heb weer een extra kader om de wereld door te bekijken.

Arm belgiekske

Bon, madam De Gucht heeft dus haar aandelen verkocht. En da's al voldoende voor een hele hetze. Of het nu voorkennis was of niet, het was een logische keuze om van het zinkend schip weg te vluchten. Zeker nadat de Hollandse matrozen eieren voor hun geld gekozen hadden.

Als het voorkennis is, is De Gucht in de fout, punt. Maar hoe gaat men dat in godsnaam bewijzen? Veel belangrijker echter: hoeveel zou zijn transactie uitmaken in het totaal aantal transacties van fortisaandelen die dag? Storm in een glaasje stormwater! Waar een klein landje toch groot kan in zijn.

En waar sommige van onze overheden sterk in zijn, u zult het nooit raden, da's in losse flodders schieten en bijhorende recepties organiseren. Alle redenen kunnen goed zijn: veel te dure communicatieprojecent, thematische websites die niemand terug weet te vinden in het grote overheidswebsitesbos, projecten die uit foute uitgangspunten starten en glansvol mislukken. Kortom: veel middelen voor projecten en nauwelijks middelen voor het échte werk. En daar is het vaak pompen én verzuipen.

En uiteraard moet een hedendaagse overheid vooral bezig zijn met zichzelf: nieuwe structuren, nieuwe agentschappen, fusies tussen agentschappen. Vooral op regionaal vlak is het volop van dat, terwijl men de federale overheid bijna dwingt om te scleroseren. Bij geen van beiden zijn de radertjes niet geolied. Hoe moeilijk een klein land besturen kan zijn?

En ondertussen blijft de provinciale molen draaien, hoewel niemand weet wat die molen nog betekent in de keten. En onze gemeenten moeten blijven roeien met de riempjes die ze hebben, terwijl de hogere overheden hen ondersteunen met vooral administratieve controles erop. Veel volk, maar nauwelijks steun.

En dan nog de burger, die niet anders kan dan verloren lopen tussen losse initiatieven, onnavolgbare regelgeving en geconfronteerd wordt met een belastingsbrief waar geen kat haar jongen wil in vinden.

Het gaat goed met ons Belgiekske. Laat ons er op drinken!


Bron afbeelding: webmolen.web-log.nl

Zuurstofstormen

Terwijl sommigen gruwelen van stormen (of stormpjes zoals vanacht), of het een reden vinden om languit in de sofa te liggen, met een dekentje over me heen, een megakom chips binnen handbereik en aan mijn andere hand 't tv-bakske, houd ik écht van dat weer. Niet dat ik een hangmat in de zon niet kan versmaden, maar dit weer heeft ook wel iets.

Gisterenavond kon ik gaan lopen als geen ander, eindelijk lopen zonder meteen in ademnood te komen. Neen hoor, de zuurstof wordt je als het ware recht binnengeblazen. Super. Geen last van koppijn en druk vanuit mijn neus. Neen hoor, alles ok.

En ook vroeger had ik dat al. Met stormweer ging ik graag met de hond wandelen. Tussen Kortemark en Handzame bijvoorbeeld, 't Aersgat genaamd, waar de wind vrij spel heeft, en de baantjes iets speciaals hebben, met het water uit de overstroomde weiden die hen nog niet niet overspoelen. Nu en dan een goede ruk wind, alle zintuigen op scherp, en een hond die in haar nopjes was.

Nu, ondertussen is 't hondjeniet meer, en zelf ben ik te weinig in Kortemark om zomaar eens naar 't Aersgat of andere leuke stormplekjes te wandelen. Maar toch, ik houd wel van dit weer om te lopen te wandelen en vooral ook lang in bed te blijven liggen. Zo lang ik maar niet moet fietsen in dit weer!

Verklaar me nu maar officieel gek!

J.

Novorock

De mannen van de Kortemarkse jeugdraad vragen me hiervoor reclaam te maken:

NOVOROCK
Zaterdag 15 november 2008
OC Gildezaal - Schoolwegel 5 - 8610 Handzame

ADD 5 euro

20 uur
Steven H.

21 uur
The Future Dead

22 uur 30
Flashback

Naar verluidt allen Westtalentfinalisten

waardig werk

En bekijk dit ook even, als je wilt:
Milleniumdoelenatlas

Google Minimal

Google houdt van een minimalistische layout, dat weten we. Maar ook hun uitleg is minimalistisch. Ik heb problemen met de installatie van de installeerbare variant van Google mobile maps op mijn gsm, maar nergens vind je ook maar enige uitleg bij mogelijke problemen. En in de chaos van de fora allerhande vind ik ook niet écht een aanknopingspunt, al heb ik ook niet echt de moed me in die totale anarchie van naast elkaar kwetterende gastjes te wagen. Tja, 'k zal uiteindelijk niet anders kunnen zekerst? Wil ik dit gearrangeerd krijgen.

Macht! (Hier en nu!)

Net boekje uit. Een gezamelijke oefening van een groot deel van de fine fleur van de politieke wetenschappen van de Unief Gent. Het meest fascinerende aan het boek is in hoeverre het mijn beeld van de samenstellende delen van de politieke in Gent bevestigt: het deel over lokale politiek was niet veel soeps, het stuk over de nationale politiek was goed, al bracht het me relatief weinig nieuws aan. Het stuk over de Europese politiek was dan weer goed. Het oversteeg het institutionele en bracht zaken aan die nieuw waren voor mij. Nog eens een teken dat ik me toch meer in de Europese politiek moet verdiepen (en bij onze pers moet je daarvoor niet aankloppen). En het stuk over de internationale politiek ... Ewel, dat is het gewoonlijke verhaal van de strekking Coolsaet. Niet slecht, maar een verhaal die we al tot in den treure gelezen hebben.

Selah Sue

Luister op ABTV eens naar het concert van Selah Sue, die op 2 mei het voorprogramma van Milow deed (wat op zich ook een schitterend optreden geweest is - naar ik via ABTV kan inschatten).

Kameradski!

Hoog tijd dat men een mouw past aan de situaties waarbij rechters stakingsblokkades breken. Een stakersrecht dat al vele decennia verworven is, wordt hierdoor en masse omzeilt. Bijzonder ergelijk vind ik dat. Eén van de weinige wapens langs vakbondskant wordt zo onklaar gemaakt. En dat gebeurt dan niet eens via de arbeidsrechtbank, maar door rechters die totaal niet gespecialiseerd zijn in dit soort materies.

Hoog tijd dus dat onze regering eens écht aan politiek gaat doen, en deze achterpoortjes sluiten. Ik vraag me af hoe lang het zal duren eer dat onze vakbonden centraal in aktie schieten om deze machtswapens te vrijwaren. Eigenlijk is zoiets best wel een algemene staking waard. Er is al veel minder gestaakt.

Uiteraard moeten we ook in het achterhoofd houden dat dit alles gebeurt tegen de achtergrond van interprofessionele onderhandelingen over loon, sociale vrede en maatregelen voor de werkgever en de werknemer. Een robbertje schijnvechten waarvan de uitslag nog onduidelijk is.