Gisteren direct na het eten in een donkere kamer gaan liggen. Kwestie dat mijn kop niet zou ontploffen. Zou geen gezicht zijn, weet je wel?
Wat slecht is: ons katje is al een vijftal dagen zoek. Tot nog toe dacht ik: 'die komt wel terug', maar zo'n jong bees'je dat al zo lang weg is, dat deugt toch niet. Stilaan, hoewel stilaan?, denk ik er het slechtste over.
Als ik me maar zou vergissen!
vrijdag 21 september 2007
(p)oesje
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Ai, ik heb geen flauw benul of het nu kattentijd is (gaan ze wel vaker een paar dagen van huis) of niet. Misschien toch de foto een paar keer fotocopieëren en een briefje bij de buren in de bus? Of is de snoodaard ondertussen al terug?
Vannacht hebben we de snodaard eindelijk teruggevonden. Nadat de briefjes dagenlang niets opgeleverd hadden, kwam er gisterenavond rond twaalven eindelijk goed nieuws. Verre buren hadden haar gezien en naar binnen gelokt.
In elk geval dank voor de fijne reactie!
Een reactie posten