Moest u in het Kortemarkse plots opvallend veel bieslook in uw eten vinden, hoedt u dan, want mogelijk zit er een reukje aan.
Bakken leeggoed die verdwijnen, daar kijkt een cafébaas niet van op. Losse stukken zeep of potjes zeep zet je niet, want die krijgen pootjes. En toch: een gat vinden waar normaal je bieslook staat, dat doet kennelijk toch vreemd. Het overkwam m'n vader. Eén of andere snoodaard vond kennelijk dat de bieslook er geweldig bijstond, en moet materiaal bij zich gehad hebben om de plantjes uit te graven.
Een vreemd voorval vind ik, want iemand die wel eens vaker bij m'n ouders op café komt, weet dat mijn vader er absoluut geen probleem mee heeft om een stukje van die struikjes mee te geven. Wat goede raad krijg je er trouwens bovenop: 'ge moet er veel van eten, en het kort afsnijden. Hoe meer daj der van snijdt, hoe sneller dat het zal groeien.'
Het moet dus bijna iemand zijn die zelden, of zelfs voor het eerst zijn wagen op onze parking parkeerde. En dat maakt het des te vreemder dat je meteen al twee planten wegneemt uit de border.
Allé bon, hopelijk smaakt de bieslook de dader wat. Of net niet!
zondag 13 april 2008
Kruimeldief
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Vreemd verhaal. :D
Een reactie posten