Fantastisch lenteweer deze namiddag, maar daarover wil ik het even niet hebben.
De meeste films die onze cinema's overspoelen zitten boordevol actie of bloedeloos sentiment. Niets daarvan in de film die ik vrijdag zag.
In 'Das Leben der Anderen' wordt de sereniteit nooit doorbroken, het tempo ligt er traag en de beelden stralen grijsheid uit. Daaruit haalt de film zijn kracht. Je wordt bovendien meer en meer in het verhaal gezogen, en het lange einde van de film grijpt naar de keel.
Absoluut een aanrader!
Een aardigheidje voor de archivarissen die dit lezen: het consulteren van stasi-archieven komen er op een mooie manier in beeld.
2 opmerkingen:
Als je houdt van trage, serene, zeg zelfs maar minimalistische films, dan kan ik je Uzak aanraden. Een Turkse film over twee broers.
De ene komt uit hun boerendorp naar Istanbul waar de andere broer al geruime tijd woont.
Zoals elke minimalistische film zuigt het je na verloop van tijd leeg. Wel de moeite waard.
Heb hem ook gezien, Das Leben der Anderen. Heel goeie film inderdaad.
Uzak heb ik ook gezien. Inderdaad een mooie 'tranche de vie'.
Een reactie posten