Al ’s morgens op de trein duiken mijn neusproblemen al weer op. En dan bedenk je: En dan bedenk je: ‘verdomd, ik ben mijn medicamenten vergeten’. En in de loop van de dag vermindert de neushinder natuurlijk niet. Daar loop je al eens ambetant van.
Net op het werk gekomen, hoor je dat je een kemel gemaakt hebt. En als je weet hoe slecht ik met mijn eigen flater omkan, … dan kun je al denken …
woensdag 23 januari 2008
Baaldag
Geplaatst door Jan op 19:50
Labels: ikke, neuzeneuze, werk
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten