Bled

Dit weekend op de voorpagina van het 'lichtere' stuk van mijn weekendkrant: een foto van Bled (Slovenië - tegen de Oostenrijkse grens, dat achter die bergen bovenaan de foto ligt). Reden dus om eens te stoefen over het feit dat ik er nog met mijn ouders op reis geweest ben. En ik kan je zeggen: het heeft alle romantische elementen uit de boekskes.

Een meer, met een eiland erin, met een schoon kerkje erop, dat je via monumentale trappen kunt bereiken, nadat roeiers je over het meer brachten.


En ja hoor: ook een burcht op een hoge rots.
En een paleis van Tito:
En mooie wandelingen rond het meer.

Maar voor de rest is er jammer genoeg geen fluit te beleven - of het zou de laatste tien jaar zwaar veranderd moeten zijn. Op vroeger reizen gingen we vaak de bergen in trekken, maar toen we naar Bled gingen, hadden mijn ouders daar ondertussen geen zin meer in (naast fysieke kwaaltjes die dit moeilijker maken uiteraard).

Soit, nu ruim tien jaar terug werd het dus een vakantie op en rond dat meer. Niet écht mijn cup of tea: ik wou de bergen in, maar dat lukte niet. In de directe omgeving van het meer waren enkel wat heuveltjes, en de bergen op de achtergrond, die waren nog bedrieglijk veraf. De bergen kreeg ik even te zien, maar dan via een stoeme busrit door de Julische Alpen - een mens wat laten verwateren, zo heet dat!

Soit, niet écht een boeiende reis destijds, al leerde ik er wel een toffe rosse kennen, en dronk ik er voor het eerst huisgestookte Slivovic (straf goedje zu).

Het komt me weer volop op: ik wil écht weer eens de bergen intrekken. Maar da's jammer genoeg niet de cup of tea van mijn vriendin. Dus als er kennissen, kameraden - en noem maar op - zijn die ook graag willen gaan rondtrekken in de Alpen ...