Over ongeveer drie maanden is er in Kortemark terug de tweejaarlijkse toogmarathon ten voordele van Kom op tegen Kanker. Voor mij is dit het moment om de sponsorkaart boven te halen.
Tooghangen voor het goede doel - vierentwintig uur lang
TC Kortemark
eerste zaterdag en zondag van juli - van 14 u tot 14 u
deelnemers sponsoren kan nu al
De man die deze namiddag naast mij zat, zal het tot het tot zijn ergernis wel gemerkt hebben. Ik ben al heel de dag praktisch doof op mijn rechteroor.
Ik vrees dat mijn rechteroor ontstoken is. Deze middag zocht ik daarom snel een apotheker op (*) , maar de dame in kwestie wou (kon) me geen oordruppels geven zonder voorschrift. En vanavond was ik te laat thuis om nog een huisarts op te zoeken.
Soit, geen nood, blijkbaar hebben we hier lang vervallen oordruppels liggen. Dus eerstdaags hoor ik ofwel opnieuw stukken beter, ofwel net totaal niet meer (**).
Eigenlijk begon het probleem - als ik het achteraf bekijk - gisterenavond al. Ik vond het toen, op receptie, al moeilijk om alles te horen wat gezegd werd. Zelfs iets eerder, tijdens de pauze al, bleek luisteren moeilijk. Ik kon toen nauwelijks horen wat de 'beauté' van het kabinet in mijn oor fluisterde (***).
Overigens: ik voel ik me ambetant. Ik weet dat een collega in een niet echt aangename situatie zit, en hoewel ik er weinig kan aan verhelpen, voel ik me er erg mottig over.
(*) ik kan trouwens een typisch verhaal vertellen over voorstekende gepensioneerden, maar dat bespaar ik u
(**) het verhaal over een oude kennis, die zijn oorapparaat uitzet als zijn vrouw zaagt, bespaar ik u uiteraard
(***) neen hoor, geen verdere opmerking
Zaterdag ga ik zeker naar Kortemark me dunkt. De jeugdraad tekent er voor een fout gegeven. Omdat de site van de jeugdraad (waarbij ik destijds als jeugdraadlid serieus gezaagd heb dat deze er moest komen) genoeg omhoog gestemd is in de ranking voor één of andere jeugdwerkprijs (zo geweldig is de site echter niet), geeft de jeugdraad namelijk twee gratis vaten in 't jeugdhuis . Eén van de vaten is een vat Karmeliet! Als dat niet fout wordt!
Allen daarheen dus. Wat kunnen we hier beter bij linken, dan deze oude van de Beastie Boys?
Daarnet voor de eerste keer dit jaar buiten gegeten. Een verademing!
Gisterenvoormiddag naar een 'buurtbabbel' geweest, georganiseerd door een lokaal actiecomité. Een gelegenheid om de buurt, waar ik nu een half jaar woon, beter te leren kennen. Tegelijk was het een schoon schouwspel, met soms bijna karikaturale personnages, samengebalde frustraties, zinssneden als ' pas op, ik ben niet tegen X, maar toch Y', verschillende comité's die naast elkaar werken, en - gelukkig maar - ook heel wat terechte opmerkingen.
Voor de rest een heel rustig weekendje, met tijd voor lang uitgestelde klusjes.
Gisteren al verteld dat ik zaterdag naar amateurtoneel geweest. Da's een jaarlijkse gewoonte, al gebeurde het ditmaal tweemaal. De betreffende vereniging vierde dit jaar immers haar twintigjarig bestaan, waardoor men een extra stuk opvoerde. Een stuk met de sprekende naam: 'het bed van a tot z'.
Nu, de voorstellingen van deze bende zijn altijd kolder, maar dan van de goede soort. En bovendien, het wordt gespeeld door mensen die je bijna persoonlijk kent. Hoeft het gezegd worden dat dit een serieuze meerwaarde biedt.
Dit stuk was wel héél speciaal: de opvoering gebeurde niet in het cultureel centrum, maar in een alom bekend zaaltje in Kortemark. Een zaaltje die gekend is van begrafenissen, huwelijksfeesten (weliswaar in ver vervlogen tijden), en - uiteraard - als locatie van het kermisprogramma van het jeugdhuis.
De zaal was zo ingericht dat je zo dicht mogelijk bij het - bijeengetimmerde - podium zit. De zaal ingericht als een café: met tafeltjes en stoeltjes waaraan je zit te drinken. Tijdens de pauze was er gratis wijn en kaasblokjes. En als je vooraan bij het podium zat, zat je op nauwelijks anderhalve meter van de acteurs.
Geen hoogstaand toneel - de naam zegt al - maar alles maakte het toch zo gezellig! De clichés en alombekende taferelen kwamen volop aan bod, maar als kennissen het spelen, dan stoort je dat helemaal niet. Meer moet dat - vaak - niet zijn!
Wat was me dat voor een weekend? Serieus van jetje gegeven!
Vrijdagavond zakte ik al af naar Kortemark waar we met oud-jeugdhuizers en oud-scoutsers (ook wel gekend als de coach potatoes ) nog eens een feestje van jewelste gaven in het jeugdhuis . Na wat bier en mojito's was het mijn toer om de toog te bemannen.
Van daaruit zag ik dat het goed was, maar ook dat een aantal kameraden wel heel erg boven hun theewater raakten. Zo'n exemplaar, en goede vriend, was danig ver gevorderd dat fietsen er niet meer inzat. Alleen wandelen trouwens ook niet meer, want de kèrle had een straatbreedte nodig. Hem dus maar naar huis gewandeld, en geen tijd meer gehad om mijn jas te halen - en verdomd, het was koud. Daarna een lange, mottige terugtocht langs het smalle fietspad, langs de mottige baan langs de steenoven en door de ondertussen verlaten dorpskern.
Dan weer verder de toog bemeesterd, en het vat helpen legen. Toen ik thuis kwam, werd het al terug licht. Kennelijk was er ook iemand in slaap gevallen naast het wc. Zot feestje dus, maar met toestanden die je beter vermijd in een jeugdhuis.
Zaterdag, na aankopen in het immer drukke en immer druk en mottige floralux, een groot ding, en een geweldig zonder vergunning gezet (waar is trouwens de tijd dat de 'prille' Stevaert voor een erg tijdelijke kentering in de stedebouwkundige beteugeling zorgde?). Daarna nog meegesleurd naar centrumstad zonder uitstraling, Roeselare ... om te winkelen. Aaaaaaarrrghhhhh!
Soit, 's avonds - na wat amateurtoneel - genoeg gecompenseerd in hetzelfde jeugdhuis. Het was er rustig - waarschijnlijk als gevolg van de zotte avond voordien - maar megagezellig. Het eindigde zelfs in een - ongetwijfeld vals - meezingen van oude rock. Bère-avond dus!
Zondag, ... rustdag. Plantjes planten in den hof. Waarschijnlijk geen goed gedacht, want vandaag begon de winter. Vanmorgen lag er al een laagje sneeuw tussen de - voorlopig nog - tere serreplantjes. Gelukkig was er hier in het Gentse geen zo'n sneeuwbui zoals we die vanmiddag in Brussel zagen!
Ik heb de laatste tijd wel eens vaker mijn twijfels over de Knack, het parochieblad van wie al eens leest in Vlaanderen, geuit. Deze week niettemin twee artikels gelezen die bijblijven.
Enerzijds over het energieverbruik van het internet die exponentieel groeit. Vooral de rol van video op internet zou daarbij een grote rol spelen. We kijken allen te graag op youtube en consoorten. Met het binnenkort te lanceren joost, zal het verbruik ongetwijfeld niet minderen. Nuja, bottlenecks zijn vaak een gelegenheid om een grote stap voorwaarts te maken?
Anderzijds was er het artikel, uiteraard bijna achteraan het magazine, van twee historici, die migratiestromen uit voorgaande eeuwen bestudeerden. Een verhelderend overzicht van wat wie denkt al langer wist/kon weten.
Soit, aangezien video over internet zo'n baat is, een filmpje over twee mensen die blijkbaar veel over hebben voor hun job:
http://www.standaard.be/Artikel/Detail.aspx?artikelId=DMA19032007_008
Zonder te stoefen over mijn afweer, ... die afweer heeft zich wel goed verweerd! Mijn onder vermelde vrees was met andere woorden ongegrond. Doch dit alles geheel terzijde.
Vanmorgen en vanavond in het Dampoortstation: muziek! Livemuziek! Een koortje, wat verder nog een muzikant, ... Dit, samen met het prachtige lenteweer, deed het anders zo kille station niet meer op zichzelf lijken.
Waarom de muzikanten, is me niet duidelijk. Ongetijfeld was het weer één of ander dag van, voor of tegen iets. jammer, die inflatie van zo'n dagen. Misschien moeten ze hier ook eens een scheurkalender voor maken, net zoals voor de heiligendagen vroeger.
Welk medicijn uit grootmoeders arsenaal zou ik aanspreken?
Voor de kameraden uit de West-Vlaanders nog eens een wat foto's van vlakbij mij. Portus Ganda, halfweg tussen mi casa en de Gentse kuip. Ik herinner me dat ik het een verschrikkelijk mottige omgeving vond. De promotie naar jachthaven zorgde voor het opkuisen van de kades. Daarmee is het een mooie locatie geworden, waarbij de nabijheid van de ruïnes van de sint-baafsabdij voor een extraatje zorgt.
Nu ik toch aan het aanraden ben, ook nog dit. Bovenstaand boek is zeker een aanrader voor iedereen met een gezonde interesse in geschiedenis. Je krijgt er een bevattelijk thematisch overzicht van elementen uit het Belgisch verleden.
Vooral de hoofdstukken van Els Witte zijn prachtig gebracht. In die hoofdstukken analyseert deze eminence grise de Belgische "revolutie" aan de hand politologische theorieën. Op die manier krijg je een verfrissend en vooral analystisch beeld.
De delen van de andere twee auteurs zijn veeleer verhalend. Da's jammer, maar te begrijpen. Toch zijn ook deze delen bijzonder interessant. In een tijd waarin er minder omvattende monografieën geschreven worden, biedt dit boek een actuele status quaestionis. Bovendien is de scope van het boek breed.
Het tweede deel ligt ondertussen op me te wachten, maar eerst is het tijd voor wat andere lectuur.
Fantastisch lenteweer deze namiddag, maar daarover wil ik het even niet hebben.
De meeste films die onze cinema's overspoelen zitten boordevol actie of bloedeloos sentiment. Niets daarvan in de film die ik vrijdag zag.
In 'Das Leben der Anderen' wordt de sereniteit nooit doorbroken, het tempo ligt er traag en de beelden stralen grijsheid uit. Daaruit haalt de film zijn kracht. Je wordt bovendien meer en meer in het verhaal gezogen, en het lange einde van de film grijpt naar de keel.
Absoluut een aanrader!
Een aardigheidje voor de archivarissen die dit lezen: het consulteren van stasi-archieven komen er op een mooie manier in beeld.
De kaloten verwijten de liberalen te veel individualisme, te veel met het 'ik' bezig te zijn. De kaloten zetten daar het 'wij' tegenover. Vré christelijk! Ze zouden het beter over 'allen' hebben. Maar ja, ze zijn dan ook gealieerd met nationalisten, een vré solidaire strekking.
'Allen' mijkt me in elk geval veel sympathieker zijn, maar eigenlijk ... past niet echt bij de katholieke huichelarij en bovendien ... de sossen zijn er al mee aan de haal.
Misschien moet politiek echter veeleer over de anderen gaan. Houden we allen niet te weinig rekening met de anderen?
Maar genoeg over de verpakking. Het zou al beter zijn moest het eens over de inhoud gaan! Lege dozen als 'degelijk bestuur' zouden dan al snel wegwaaien in het ruwe politieke spel.
Ik heb een gezonde hekel aan telefoonsessies. Gisteren was het van dat, een rondje gemeentebesturen opbellen voor een studie. De resultaten waren er naar. Bij de eerste groep moest ik er vijf opbellen. Resultaat: nul van de vijf te contacteren medewerkers niet kunnen bereiken. In de tweede groep bereikte ik er gelukkig wel een drietal.
Tot voor eergisteren gold waarschijnlijk hetzelfde voor mij, maar nu ik een mobieltje van het werk heb, zou dat voorbij moeten zijn. Heb ik trouwens al verteld dat ik een gezonde hekel aan mobieltjes heb, en qua mobiele telefonie een late adopter was? Neen? Wel bij deze!
De krant die zichzelf de standaard noemt, of tenmiste dé standaard zou willen zijn, heeft tegenwoordig een fantastische stunt: iedereen die maandag de krant kocht, krijgt een koran.
Nu is dit wel een boek dat ik nooit zou kopen, maar als't gratis is, dan is zo'n turf wel aangenaam meegenomen.
Ik naar de Standaard-boekhandel om het ding op te halen. Uiteraard uitverkocht. Wel een bonnetje mee dat ik over anderhalve maand een exemplaar kan afhalen.
Maar uiteraard wel twee andere boeken rijker de winkel verlaten. Een goeie koop me dunkt, ze liggen zelfs al bovenaan de steeds aangroeiende stapel. Over enkele maanden dus ongetwijfeld meer hierover.
Na al deze sluikreclame, toch maar eens een cartoon uit de standaardkrant roven:
Verzuring in Antwerpen!
Het Antwerpse studentenblad 'Dwars' verdwijnt met stapels om soms overgoten met azijn voor de deur van de redactie terug te belanden.
De hoofdverdachte is uiteraard de dochterorganisatie van de meest welriekende Vlaamsche partij, die in de laatste editie van het blad negatieve pers kreeg. En dat voor partij die mét het ellendig veel sarcasme de 'vrijheid van meningsuiting' in het zwart-gele vaandel draagt.
Een dergelijk artikel moét dus gewoon in de aandacht geplaats worden: klik dus hier klik dus hier (aangezien de rechtreekse link naar het artikel niet meer te vinden is, krijg je van mij het hele blad) , en verspreid die handel!
Gisteren, zes maanden nadat ik bij de Vlaamse overheid binnenstapte, was de tijd gekomen om toch maar eens naar de instapdag te gaan. Tijdens mijn vorige tijdelijke job, zes maanden die er vijf werden, vond ik mijn tijd bij de Vlaamse te kort om er aan deel te nemen.
Aangezien ik uiteindelijk bij de Vlaamse bleef, viel dat argument weg en moest ik wel eens gaan. Gisteren instapdag dus.
De dag begon goed. De trein naar Gent-Sint-Pieters had tien minuten vertraging. Maar geen nood, die van Sint-Pieters richting Brussel had meer dan een half uur vertraging, dus mijn aansluiting was ik niet kwijt! Het weer was bovendien goed: kil, winderig en nat. Waarom hebben treinen nooit vertraging als je mooi op een bankje in de zon kunt zitten wachten op de vertraagde trein? Neen, altijd als 't rotweer is.
De voorlaatste dag van 2005 was daar het toppunt in, al kon de nmbs daar wel erg weinig aan doen. Een centimeterdikke ijzellaag bedekte toen de bovenleiding. Resultaat: 3,5 u vertraging terwijl ik die avond absoluut in Kortemark moest zijn. Rond 23.30 vertrok uiteindelijk de trein. De drankautomaten waren al lang leeggezopen (eerst warme dranken en pinten, daarna cola's en consoorten). Uitgerekend wanneer de trein zou vertrekken riep een ijverige NMBS-omroeper om dat er net vanaf dan gratis warme drank was. Toen toch maar voor de koude trein gekozen.
Maar soit, terug naar gisteren. Met de nodige vertraging in Brussel, op hetzelfde moment als een ambetantenaar uit de goedkoopste boekskes, die dan ook nog dacht dat hij grappig was. De dag ging even mooi verder als hij begonnen was. Zeker toen dezelde zeiker dacht 'mij in't gat te kunnen steken' voor wat zijn taak zou zijn (stomweg een briefke aflezen, maar toch). Mooi niet!
Soit veel blabla later - en des te meer blabla als je al een zestal maanden in 'dit huis' rondloopt - later was het spul gedaan.
Een kwartier vertraging, terwijl ik eigenlijk stipt na het einde al op een vergadering hoorde te zijn. Snel dus een aantal broodjes meegenomen vanop de broodjestafel na de instapdag. Daarmee naar de vergadering gewandeld en daar aan het eigenlijke werk begonnen.
En ja hoor, 's avonds bij het naar huis gaan, weer regen. Gelukkig minder wind, en maar vijf minuutjes vertraging.
Alles komt goed, ... buiten de aanhoudende koppijn vandaag en mijn liefste die ziek aan het worden is.
weinig zin in blabla:
- vreemde combinatie van blues en reggae vrijdagavond in de Kanapee
- Tegelijk ook verjaardagsfeestje van kameraad
- Batibouw en namiddagje Brussel op zaterdag
- kapot dak weer eens tijdelijk opgelapt in 't café bij mijn ouders
- Zaterdagavond nog eens in Kortemark. Uit gewoonte in jeugdhuis terechtgekomen, maar weinig onbekenden en - wegens 'arten aovend' - onnozele metaltoestanden (typische kleren, alle clichés, hard om hard te zijn, ... ), kortom al snel met een kameraad elders een pint gaan pakken.
- zondagse rustigheid
Van alles wa, is kiekestront
Donderdagavond nog even samen met een oud-collega in Brussel blijven hangen. Ik had haar al een half jaar niet meer gezien. Het werd een fantastische avond in hippe en minder hippe café's in de buurt van Sint-Goriks. 's Avonds met de laatste trein die aansluiting gaf richting Dampoort terug naar huis.
Zowel haar opzoeken als stappen in Brussel, ik moet het weer eens meer doen! Vrijdagvoormiddag vloog ik trouwens door het werk. Eens goed uitgaan, kan wonderen doen.
