verlept?

Vorige zondag dacht ik nog eens aan mijn goede voornemens, dus fietste ik van Kortemark, waar mijn ouders wonen en mijn roots liggen, naar Oostende.
De eerste hindernis was al raak: op de Vlaamsche molshoop, Ichtegem"berg" kwam ik mezelf al tegen, en ... - laat ons eerlijk zijn - da's nooit een aangename ervaring. Gelukkig was de rest van de tocht vlak, met uitzondering van de brug in , vlak. Ik had wel volop wind tegen, maar langs een fantastisch fietspad als de oude spoorweg Torhout-Oostende (Groene 62) (*) mag je niet klagen.

Maar soit, aangekomen is Oostende moest ik mijn beeld van de Koningin der badsteden bijstellen. Bij de term koningin der badsteden, denk ik immers aan Fabiola's karakterkop verschijning. Oostende stond bij mij synoniem aan vervallen glorie (maar door dat laatste woord gaat de vergelijking met hare hoogheid, en verwante klaplopers uiteraard niet meer op). Het viel me op dat sommige delen van de stad er toch stilaan prachtig uitzien. De omgeving rond de Konterdam zat er goed uit - opmerkelijk! - maar vooral het stadspark vind ik prachtig. Het was de eerste keer dat ik er kwam, maar ik vond het direct een schot in de roos. De houtwallen zijn tof, de vijver maakt het compleet, en het is groter dan ik dacht. Het is een mooi voorbeeld van een park met een natuurlijke en avontuurlijke uitstraling . En da's niet echt iets met het bejaardenreservaat, dat de Belgische kust vaak is, associeer. Laat staan met de invloed van Leopold II op het Oostendse stadsbeeld, of de vele bekakte tearooms

'Stad aan zee', is inderdaad een grote vooruitgang t.o.v. 'koningin der badsteden'.

(*) Voorbij Torhout reed de trein verder langs Kortemark. Door de ruilverkavelingen is dit stuk jammer genoeg verdwenen. Voorbij Kortemark is de oude spoorweg pas vorig jaar opgebroken en is er nu een fietspad langs staden en Langemark tot vlakbij Ieper. Ook een aanrader!