zus of zo

Het weer is de laatste dagen weer erg zacht, winderig en vochtig. Een mens zou stilaan hopen op even echte winter. Alleen al voor het winters gevoel dat er altijd mee gepaard gaat: blauwe lucht, ingeduffeld wandelen, dicht bijeenzitten, opwarmen met wat warme drank, en ... uiteraard winterbarbecue met/bij vrienden. Maar nu maart dichter komt, maakt de hang naar winterweer stilaan plaats voor de nood aan vroeg lenteweer. En zo krijg je een dubbel gevoel, waar je stilaan zelf niet meer wijs raakt.

Dat gevoel heb ik de laatste dagen wel bij meer dingen. Vandaag heb ik mijn zevende dag bij mijn nieuwe collega's geklopt. De eerste dagen waren uiteraard vooral veel lezen, inlezen in de materie, algemene informatie, ... En daar heb ik stilaan genoeg van. Enerzijds hoop ik meer concrete info te vinden, anderzijds heb ik vooral goesting om al aan de praktijk te beginnen, hoewel ik er waarschijnlijk nog niet klaar voor ben (hoe dan ook: wie niet waagt, ...
blijft maagd)

En er zijn wel meer dingen waar ik dringend eens werk moet van maken: nog eens bellen naar twee zieke, dan wel gewonde ex-collega's uit mijn twee vorige jobs, een bevallen ex-collega bezoekje brengen (zouden we met enkelen samen doen, maar er komt geen schot in die zaak ;-) ), nog eens naar de notaris bellen om iets uit te klaren mag ook stilaan, beginnen aan de aanleg van de tuin (ruwe werken, het effenen van het terrein), dat moet dringend, wil ik in maart planten. Tijd dus, om een aantal kogels door de kerk te jagen.

En ik moet er ook een gedacht van maken om stilaan wat Kortemarkse vrienden naar Gent uit te nodigen, zodat ze mi casa voor het eerst zien. Da's zo iets wat ik begin dit jaar wou doen (nu alles wat in orde begint te staan), maar het komt er maar niet van. 't is nochtans maar kwestie van er een gedacht van te maken.

Tegenwoordig zie ik trouwens ook heel weinig optredens. Zonde, want er is in Gent genoeg out te checken. En op café ben ik de laatste tijd ook weinig te vinden. Tijd dat ik hier in de buurt iemand vind waarmee het goed aan de toog zitten is. Maar anderzijds, raak ik de laatste tijd ook moeilijk uit mijn zetel, of van achter pc, of is het moeilijk om niet gewoon rustig te zitten lezen. In elk geval tijd dat een lentezon me buiten krijgt, onder de mensen, op terras, ... of gewoon tot aan een toog hier in de buurt.



Tijd om er een gedacht van te maken: Zus of zo? En dat op allerhande vlak ... Tijd om die januskop eens goed onder handen te nemen!