pardon, service!

Vanavond, ongeveer twintig voor de zes, op de trein huiswaarts ... telefoon

- Hallo, ja, 't is hier huppeldepup van tetteretet. We komen morgen uw diepvriezer vervangen tussen elf en drie.
- Ja ... da zal nie gaan zu. Ge zult een andere dag moeten kiezen ... Wacht ik pak mijn agenda ... Zeg maar zu
- Volgende woensdag of vrijdag.
- Pak dan maar woensdag.
- Ok
- Rond wanneer?
- Da kunn'n we nu nog nie zeggen hoor

Een beetje laat om te verwittigen, denk je niet? Maar soit, hopelijk betekent dit het einde van een historie met een reukje aan.

Eind september, toen de tijd voor een eigen huisje en tuintje aangebroken was, kochten we in de Makro een diepvriezer van een niet nader genoemd merk dat de naam van zowel een hotelketen als een vré snugger kreng draagt.

Al enkele weken na aankoop begon de diepvriezer erg vreemd te ruiken. Zoeken, uitwassen, ... de geur was eventjes weg, maar even later was het terug van dat. Dan maar de boel ontdooien, uitwassen, ... en enkele dagen later was de geur er weer. De geur werd bovendien steeds manifester en het werd duidelijk dat de geur tot en met synthetisch was.

Op naar de Makro dus, om ons beklag te doen. Daar kregen we enkel het nummer van de servicedienst van de producent.

Bellen, ... voor Nederlands druk 1 ... signaal dat je doorverbonden wordt ... hup, een Nederlands nummer ... doorbijten ... weer computerstem ... Toets 1, toets 2, toets 1, ...
Soit uiteindelijk een Nederlandse meid aan de lijn die de aard van het probleem vroeg, en daarna droogweg de mededeling: we bellen u terug met een voorstel voor een datum.
Iets later telefoon ... computerstem: dag + datum. Paste me niet. Nieuwe datum dus, direct weken later.

Ondertussen beterde de diepvriezer er niet op. Soit, ik had een datum gekregen, maar daarmee weet je nog niets mee. De datum kon je pas aan de vooravond opvragen, na zes uur 's avonds. Wat een service! Had ik niet het geluk dat ik kan thuiswerken, moest ik er een dag congé aanhangen (en het zou me er uiteindelijk drie dagen gekost hebben).

Bon, eerste bezoek. Norse technieker. 'Ja, menier, da kan iek nieks aan doen ze'. Na veel vijven en zessen, en vooral veel gezaag van mij, belt hij zijn baas, die doodleuk zegt dat dit geen technisch probleem is. Soit, ik serieus op mijn paard, maar meneer vertrok onverrichter zake.

Soit, kwade mail naar de firma, met test-aankoop manifest in cc en onderaan de brief vermeld. Maar aangezien de geur steeds erger werd, riep ik er eerst een kennis met kennis ter zake bij om zijn mening te vragen. Minuscuul gat in de koelleidingen, was zijn oordeel. Ons eten rook dus niet enkel, 't zal dan ook nog licht giftig geweest zijn! Niettemin liet ik de aangetekende brief nog even liggen, en belde ik voor een dringende, nieuwe afspraak.

Vorige dinsdag kwam dezelfde norse technieker opnieuw langs. Het weerzien was niet echt hartig en de sfeer zat al snel diep onder nul. Maar na veel zevenen en achten en de nodige bluf, kreeg ik eigenlijk een papiertje dat mij recht geeft op een nieuwe diepvriezer. En woensdag komen ze het dus brengen. Eindelijk!

Leuke conversaties trouwens met de technieker:

- Ja, ik heb toch al naar da toestel gekeken, en ge hebt gehoord wat ze zegden
- Ja ma, gotver, ge zult direct wel zien da het verslechterd is
- Ik ga da juust nie meer na kijken
- Kzal je zeggen wa het is, 'k heb het zelf laten uitzoeken door een specialist
...
- Kheb trouwens ook gemerkt dat de motor bijna niet meer uitvalt.
- Jama, 't is dan ook veel warmer é nu
- Da's zever. Binnen is't juust even warm. 't is hier altijd rond de twintig graden! 't Spel is hier geïsoleerd ze.


En zo'n herstelfirma heeft de term 'services' in zijn naam. Schoon is da. Niet met mij, zi.

Hopelijk is het hiermee volledig opgelost, en heb ik hen nooit meer nodig! Ik begon er waarlijk stilaan mijn gewoonlijke kalm bij te verliezen, en da's meestal een errrg slecht teken.
Iemand contacten bij de maffia? ;-)