de jukte

Deze morgen ben ik aan een lang weekend begonnen, en ik moet zeggen ik heb mijn verlof weer goed gekozen. Zo'n prachtig weer. Gelukkig is er binnenshuis werk in overschot. 't Is dus niet tegen de jukte da'k werk, zoals dat ze dat in de Westvlaanders zeggen.
Vanmorgen heb ik de rest van het dak geïsoleerd, en ja hoor, jeuk was mijn deel. De rotswol geeft me nog steeds de kriebels, maar een sportman zal ik nooit worden. Dan maar snel douchen tegen de jukte, en een lekker potje soep maken. Nadien de zolder opkuisen en verder wat prutswerk, zodat mi casa geleidelijk verder op punt komt te staan.
Ondertussen kwam de lokale wijkagent checken of wij hier effectief wonen. Dat is een deel van de procedure bij het verplaatsen van mijn domicilie naar Gent. Een echte sjampetter was het, die onmiddellijk een pint aanvaardde, en geen antwoord wist op de vraag waarom hij hier blijkbaar al verschillende keren overdag aan de deur stond, en nu weer overdag, terwijl ik op het formulier aangevinkt had dat men na zessen komen moest. Binnenkort gaat de mens op pensioen, en veel jukte blijkt hij niet meer te hebben. Een gezapige pé daarentegen blijkt hij des te meer.
Ondertussen zijn er een aantal grote gaten in het dak mijn mijn ouders hun café gewaaid, en hebben de lokale bierpompers (a.k.a. pompiers) het dak weer hersteld. Ongetwijfeld kregen ze ook een pint getrakteerd. En terwijl ik dit typ waaien doorweekte gazetten door de straat. Prachtig, dit weer. Net zoals de stormupdates op de radio.