Maandag vertelde ik hier over een verkoudheidje en de bijhorende stemproblemen. Het goede nieuws daarover is dat ik mijn programma kon afwerken. Hoestsiroop, keelpastilles en een bij de verhuis teruggevonden potje van het wondersmeermiddel Vickx sleurden me door het ambitieuze weekprogramma.
Hoestend, kuchend en snuitend zorgde ik voor de presentatie in Antwerpen op dinsdag en woensdag liep de sollicitatie ondanks de verkoudheid gesmeerd. Mijn stem hield op de cruciale momenten stand.
Maar woensdagmiddag bleek al snel dat dit alles maar schijn was. Blijkbaar was mijn stem toch niet ok, maar had ik ze tot het uiterste geforceerd om toch nog te presteren. 's Middag tijdens het eten kwam de klop. Warm, koud, duizelig en een half uurtje later kreeg ik geen woord meer uit mijn keel. En het was de bedoeling dat ik het woord zou nemen op een afdelingsvergadering. Fuuuuuuuuuuck!, zeggen ze dan in 't Engels, maar om praktische redenen kon dat niet (geen stem, weet je wel). En 't was dan nog een vergadering waar een SG aanwezig was.
Maar ook hier kwam alles nog op zijn pootjes terecht: na sloten thee door mijn thee te jagen, kon ik pijnlijk schurend mijn parlé doen op deze vergaderen, en haalde mijn voorstel het. Daarna was het uiteraard volledig uit met mijn stem, en besloot ik dat mijn werkdag dan ook maar vroegtijdig beëindigd werd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten