Nouvelle Année

Le Kroll, Le soir

Drie wijven in mijn keuken

Drie wijven in mijn keuken, aan het fornuis. Wat doet een kerel dan buiten zich in alle veiligheid boven terugtrekken? Laat zij maar gezamelijk kokerellen, ik heb de wijn al gekozen. Yezzzzzzz!

En vanavond: voetjes onder tafel, wat helpen afwassen, veel zwansen, en als we tegen dan al voldaan zijn en de dames het niet te koud vinden, misschien even naar het vuurwerk en op café!

Hupsakee!

Prettig eindejaar allemaal!

imagine

Het kerstverlof biedt ruimte tot lezen. Ook voor boeken die op het eerste zicht wat zwaardere kost lijken. Ik koos voor 'Anarchie, orde, dominantie' dat o.l.v. Rik Coolsaet uitgewerkt werd en een overzicht biedt van de verschillende paradigma's betreffende internationale betrekkingen (oftewel: oorlog, vrede, samenwerking en tegenwerking). Het boek lijkt een cursus, en is dat ongetwijfeld ook, maar die nuchtere stijl weet ik wel te appreciëren. Hoewel, nuchter? Het blijft natuurlijk een overzicht van - laat ons eerlijk zijn - filosofische theorieën. En toch was het leuk lezen, en sterk gelijklopend met de paradigma's in de geschiedschrijving. Soms voorspelbaar, dus, maar vaak intrigerend.

Check dEUS op Fabchannel

Concerten van dEUS zijn me altijd al geweldig meegevallen. Ik keek eergisteren nog een concert van dEUS op Fabchannel, en ik moet zeggen: het was een heel ander optreden dan wat ik tot nog toe gezien heb. Strak en veel heviger dan anders, maar tegelijk bijzonder straf hoewel Barmans stem absoluut niet goed was.



En als je dan toch kijk: check dan ook nog maar eens de Cold War Kids, ook straf de moeite.



En nu zwijg ik terug over dit soort zaken, anders wordt het vervelend.

Arm Rusland

Lang getwijfeld of ik het boek zou uitlezen of niet. Toch maar gedaan, en het beterde wellicht een beetje met het vorderen der bladzijden. Toch blijft het een product van erg ouderwetse geschiedschrijving. Jammer!

J

Perspectief

De voorbije dagen enkele malen op 't Zuid bijgepraat met kerels die ik al veel te lang niet gezien had. Stubru zamelde er reclamegewijs een mooi bedrag bijeen. Tegelijkertijd worden gasten die goed tegen een bal kunnen stampen (ge/ver)kocht voor bedragen die dit ruim overtreffen.

De venten die destijds regeringen nauwelijks een jaar op poten konden houden en de gigantische schuldenlast creëerden, mogen nu de eerste stap naar een nieuwe regering zetten. Ze kunnen met grote woorden en irritante intonaties hoog van de toren blazen. Het gaat goed met dit mini-europalandje.

Toen we goedvolgegoten van de Brusselse kerstmarkt terugkeerden, passeerden we net door de trein-metroverbinding als anderen er wat soep kregen om zich enigzins te vullen voor ze de Brusselse nacht moesten induiken. Dit toont waarover niet gepraat wordt.

Vrolijke kerstdagen allemaal!


Maar toch, een heel mooie actie. Aandoenlijk hoe kinderen hun spaarcentjes afgeven, en hoeveel acties opgezet werden. En bijzonder hoopgevend! En ik ben daar zo verdomd snel van aangedaan. ;-)

Search X > ctrl+a > delete

Search X > ctrl+a > delete

Hoe vaak zou dit de voorbije uren gebeurd zijn?

Jaren terug heeft men iemand in een 'topfunctie' in 'de onbekwaamheid om te regeren' verklaard. Dringt dit zich niet stilaan opnieuw op?

Jaaroverzichten

Bron: Zak, De Morgen

Ook dit hoort er gewoon bij, zeker?

Dipke

Geen topdagen de laatste tijd. En alles wijst in één richting, ik wil er even uitbreken.

Minder goesting in lezen tegenwoordig, nauwelijks online, weinig goesting om op te staan, en vooral wél veel goesting om op stap te gaan. De kerstmarktjes van Rijsel en Gent kwamen al aan bod. De nieuwe versie van de 'Gouden Leeuw' in Kortemark bevalt me geweldig, en ga zo maar verder.

Tijd om los te breken dus. Gelukkig komt het kerstverlof er aan, 'Music for life' stelt zijn tenten op, en ik krijg zowaar goesting om een fuifje in Kortemark te doen, net na nieuwjaar. Een nieuwke. Maak dat mee!

EU, het zwarte gat

Is het een goed boek? Is het een slecht boek. Ik zou het niet weten, ik ken er gewoon te weinig van. Toch was het een boek dat ik écht eens wou lezen. De werking van de Europese politiek was bij mij een groot zwart gat. Het democratisch gehalte is er problematisch, dat wist ik, maar hoe gebeurt de besluitvorming er wérkelijk?

Met dit boekje mag Vos dan wel geen wabliefprijs gewonnen hebben, toch legt het boekje bijzonder eenvoudig maar niet simplistisch uit hoe één en ander in zijn werk gaat, met mooie voorbeelden uit de actua van de vorige jaren. Net wat ik nodig had!

'Besluitvorming in de Europese unie door Hendrik Vos', ik denk dat ik wel eens vaker naar dat boekske zal teruggrijpen.

La Bussola

'De Vlam d'Amour is uit, zie ik', zei hij. Ja, daar had ik weinig op te zeggen. Of het was 'kennelijk'. Net zoals Susan uit 'Coupling' die apparently zegt wanneer ze van streek is. Maar van streek was ik niet, maar met mijn gedachten in Italië.
De vlam van het kaarsje tussen ons beiden was net uitgegaan. De restauranthouder is een bijzonder sympathieke gast, en dat was meteen duidelijk. Een restaurant, al een jaar open, dagelijks op mijn weg naar het station, maar we waren er nog nooit gestopt. Zonde, want het is er fantastisch lekker. En dat terwijl ik er zo vaak passeer om in't centrum iets te gaan eten.
En eigenlijk. Zo lekker, zo dichtbij. Een ideale plek om nog eens met een aantal West-Vlaams-Gentse kameraden af te spreken, want da's een eeuwigheid geleden.

Standaardredenering

Daarnet nog Peter Vandermeersch en een gast van De Morgen op den televies. Over de hoe de kranten steeds meer aansluiten op de noden van de lezers. En de weekendkrant van De Standaard als voorbeeld.
Wie slaat die mens met zijn kop tegen de rotsen? Misschien loopt er dan wel water uit. Al de tweede keer op een rij dat ze een inkrimping van de bijdragen aan de weekendkrant verkopen als een vooruitgang!

The Big Ask

Teken de videopetitie

Ondergang bis

Als je net 'Ondergang' gelezen hebt, dan is volgend nieuwsbericht angstaanjagend:

Oceanen verzuren tien keer sneller dan voorspeld

UXBRIDGE, 25 november 2008 (IPS) - De zuurtegraad van de oceanen stijgt tien keer sneller dan tot nu toe werd gedacht. Dat staat in een studie die gisteren in het Amerikaans wetenschappelijk tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences werd gepubliceerd. De stijging doet soorten als mossels aan een sneltempo verdwijnen.

Lees het volledige artikel op mo.be

Ondergang

Ondergang, een niet zo hoopvolle titel van een eigenlijk wel licht hoopvol boek. Een dijk van een boek trouwens, niet enkel van omvang, maar ook inhoudelijk. De ondertitel zegt het al meteen: 'hoe zijn sommige beschavingen verdwenen?', en meer nog: 'en hoe kan de onze haar ondergang voorkomen?'

Het boek voert je langs vaak exotische locaties: het obligate Paaseiland, maar ook petieterige eilandjes in de Stille Oceaan, Vikingkolonies op Groenland, vergane Mayasteden, maar ook naar meer alledaagse werelden: Montana in de VS, Australië, en het bij All-innende Vlamingen bekende Dominicaanse Republiek en dergelijke meer.

Waar Diamond vergane culturen bespreekt bespreekt hij opmerkelijk vlot de kenmerken van de cultuur om vervolgens te focussen op wat er fout liep, en hoe hun apocalyps zich (waarschijnlijk) voltrok: van alles passeert er de revue: honger, opstanden, genocide, kanibalisme, ... Maar dit is niet zo zeer een geschiedenisboek: Diamond focust ook op hedendaagse culturen, bespreekt die en legt de vinger op de wonden.

Doorheen zijn sterk verhalend betoog is er ruimte voor analyse, maar ook synthese. Tussentijdse conclusies passeren de revue en het verhaal is helder en gestructureerd. Een boek dat je niet snel uit je hoofd krijgt! Al bevat het boek natuurlijk ook schoonheidfoutjes, soms gaat hij wat kort door de bocht, of heb ik mijn twijfels, toch rest er slecht één aanrader: lezen!


En trouwens ook een ander boek van hem is een aanrader. Zie deze log

la russie à la flamande

Welk beeld heb jij van Rusland? Tsaar Poetin, ja akkoord. Ivan Heylen die er ergens rondloopt, tja dat zou er van komen! Matroesjka's? Vuil ventje! Neen ik bedoel sneeuw en vale kleuren, een kleurenpakket bestaande uit grijsvarianten, naast de witte sneeuw uiteraard.

Wel, gisteren van uit het treinraampje dit het landschap me hier erg aan denken. Witte landschappen, met grijze plassen en vale kleuren van het gemaaide graan onder de sneeuw. Anders zo levendige kleuren die in contrast met het sneeuwwit plots ongelofelijk dof lijken. Het leek even of het West-Vlaamse, en ook het Oost-Vlaamse enkel nog vergane glorie kon uitstralen.

Voor het overige: mééér sneeuw!

eurobrol

Kinderen moeten op school zitten, en niet repeteren voor idiote zangwedstrijden. Als ze willen muziek maken kunnen ze naar muziekscholen, fanfares en consoorten, zonder dat dit zo veel van hen in beslag neemt! Ergerlijk vind ik dat, en dan heb je nog het feit dat het altijd ergerlijk gekweel is dat wint.

En ik vind het vooral hemeltergend dat het net openbare omroepen zijn, die dit organiseren!

Bah!

Het beheer van de wereld

'Het beheer van de wereld' gelezen. Een boekje uit de pol&soc-hoek van 't unief van Gent, geschreven onder de redactie van Dries Lesage.

Het boek focust op de mogelijkheden en obstakels voor internationale regelgeving en beleidsinitiatieven. Het verhaal wordt opgehangen aan het concept van 'mondiale publieke goederen', kort door de bocht samengevat, de sociaal-economische, ecologische en mensenrechten die de wereldleiders t.a.v. hun bevolking zouden moeten garanderen.

Maar net de kapstok, mondiale publieke goederen, als structurerend gegeven is naast een sterkte tegelijk toch vooral ook de zwakte van het boek. Zelfs al wordt het concept niet rigoureus toegepast, het zorgt er toch voor dat en aantal meer haalbare oplossingen buiten scope vallen. Maar niettemin, het was een leuk boek, ik heb er iets van opgestoken, en heb weer een extra kader om de wereld door te bekijken.

Arm belgiekske

Bon, madam De Gucht heeft dus haar aandelen verkocht. En da's al voldoende voor een hele hetze. Of het nu voorkennis was of niet, het was een logische keuze om van het zinkend schip weg te vluchten. Zeker nadat de Hollandse matrozen eieren voor hun geld gekozen hadden.

Als het voorkennis is, is De Gucht in de fout, punt. Maar hoe gaat men dat in godsnaam bewijzen? Veel belangrijker echter: hoeveel zou zijn transactie uitmaken in het totaal aantal transacties van fortisaandelen die dag? Storm in een glaasje stormwater! Waar een klein landje toch groot kan in zijn.

En waar sommige van onze overheden sterk in zijn, u zult het nooit raden, da's in losse flodders schieten en bijhorende recepties organiseren. Alle redenen kunnen goed zijn: veel te dure communicatieprojecent, thematische websites die niemand terug weet te vinden in het grote overheidswebsitesbos, projecten die uit foute uitgangspunten starten en glansvol mislukken. Kortom: veel middelen voor projecten en nauwelijks middelen voor het échte werk. En daar is het vaak pompen én verzuipen.

En uiteraard moet een hedendaagse overheid vooral bezig zijn met zichzelf: nieuwe structuren, nieuwe agentschappen, fusies tussen agentschappen. Vooral op regionaal vlak is het volop van dat, terwijl men de federale overheid bijna dwingt om te scleroseren. Bij geen van beiden zijn de radertjes niet geolied. Hoe moeilijk een klein land besturen kan zijn?

En ondertussen blijft de provinciale molen draaien, hoewel niemand weet wat die molen nog betekent in de keten. En onze gemeenten moeten blijven roeien met de riempjes die ze hebben, terwijl de hogere overheden hen ondersteunen met vooral administratieve controles erop. Veel volk, maar nauwelijks steun.

En dan nog de burger, die niet anders kan dan verloren lopen tussen losse initiatieven, onnavolgbare regelgeving en geconfronteerd wordt met een belastingsbrief waar geen kat haar jongen wil in vinden.

Het gaat goed met ons Belgiekske. Laat ons er op drinken!


Bron afbeelding: webmolen.web-log.nl

Zuurstofstormen

Terwijl sommigen gruwelen van stormen (of stormpjes zoals vanacht), of het een reden vinden om languit in de sofa te liggen, met een dekentje over me heen, een megakom chips binnen handbereik en aan mijn andere hand 't tv-bakske, houd ik écht van dat weer. Niet dat ik een hangmat in de zon niet kan versmaden, maar dit weer heeft ook wel iets.

Gisterenavond kon ik gaan lopen als geen ander, eindelijk lopen zonder meteen in ademnood te komen. Neen hoor, de zuurstof wordt je als het ware recht binnengeblazen. Super. Geen last van koppijn en druk vanuit mijn neus. Neen hoor, alles ok.

En ook vroeger had ik dat al. Met stormweer ging ik graag met de hond wandelen. Tussen Kortemark en Handzame bijvoorbeeld, 't Aersgat genaamd, waar de wind vrij spel heeft, en de baantjes iets speciaals hebben, met het water uit de overstroomde weiden die hen nog niet niet overspoelen. Nu en dan een goede ruk wind, alle zintuigen op scherp, en een hond die in haar nopjes was.

Nu, ondertussen is 't hondjeniet meer, en zelf ben ik te weinig in Kortemark om zomaar eens naar 't Aersgat of andere leuke stormplekjes te wandelen. Maar toch, ik houd wel van dit weer om te lopen te wandelen en vooral ook lang in bed te blijven liggen. Zo lang ik maar niet moet fietsen in dit weer!

Verklaar me nu maar officieel gek!

J.

Novorock

De mannen van de Kortemarkse jeugdraad vragen me hiervoor reclaam te maken:

NOVOROCK
Zaterdag 15 november 2008
OC Gildezaal - Schoolwegel 5 - 8610 Handzame

ADD 5 euro

20 uur
Steven H.

21 uur
The Future Dead

22 uur 30
Flashback

Naar verluidt allen Westtalentfinalisten

waardig werk

En bekijk dit ook even, als je wilt:
Milleniumdoelenatlas

Google Minimal

Google houdt van een minimalistische layout, dat weten we. Maar ook hun uitleg is minimalistisch. Ik heb problemen met de installatie van de installeerbare variant van Google mobile maps op mijn gsm, maar nergens vind je ook maar enige uitleg bij mogelijke problemen. En in de chaos van de fora allerhande vind ik ook niet écht een aanknopingspunt, al heb ik ook niet echt de moed me in die totale anarchie van naast elkaar kwetterende gastjes te wagen. Tja, 'k zal uiteindelijk niet anders kunnen zekerst? Wil ik dit gearrangeerd krijgen.

Macht! (Hier en nu!)

Net boekje uit. Een gezamelijke oefening van een groot deel van de fine fleur van de politieke wetenschappen van de Unief Gent. Het meest fascinerende aan het boek is in hoeverre het mijn beeld van de samenstellende delen van de politieke in Gent bevestigt: het deel over lokale politiek was niet veel soeps, het stuk over de nationale politiek was goed, al bracht het me relatief weinig nieuws aan. Het stuk over de Europese politiek was dan weer goed. Het oversteeg het institutionele en bracht zaken aan die nieuw waren voor mij. Nog eens een teken dat ik me toch meer in de Europese politiek moet verdiepen (en bij onze pers moet je daarvoor niet aankloppen). En het stuk over de internationale politiek ... Ewel, dat is het gewoonlijke verhaal van de strekking Coolsaet. Niet slecht, maar een verhaal die we al tot in den treure gelezen hebben.

Selah Sue

Luister op ABTV eens naar het concert van Selah Sue, die op 2 mei het voorprogramma van Milow deed (wat op zich ook een schitterend optreden geweest is - naar ik via ABTV kan inschatten).

Kameradski!

Hoog tijd dat men een mouw past aan de situaties waarbij rechters stakingsblokkades breken. Een stakersrecht dat al vele decennia verworven is, wordt hierdoor en masse omzeilt. Bijzonder ergelijk vind ik dat. Eén van de weinige wapens langs vakbondskant wordt zo onklaar gemaakt. En dat gebeurt dan niet eens via de arbeidsrechtbank, maar door rechters die totaal niet gespecialiseerd zijn in dit soort materies.

Hoog tijd dus dat onze regering eens écht aan politiek gaat doen, en deze achterpoortjes sluiten. Ik vraag me af hoe lang het zal duren eer dat onze vakbonden centraal in aktie schieten om deze machtswapens te vrijwaren. Eigenlijk is zoiets best wel een algemene staking waard. Er is al veel minder gestaakt.

Uiteraard moeten we ook in het achterhoofd houden dat dit alles gebeurt tegen de achtergrond van interprofessionele onderhandelingen over loon, sociale vrede en maatregelen voor de werkgever en de werknemer. Een robbertje schijnvechten waarvan de uitslag nog onduidelijk is.

The sky is the limit

Of dat zou ze toch moeten zijn. Ruimtereizen, zeker als pretreisjes waarover nu weer iets te doen is, vind ik ver over de top. Hoe leg je een brave of minder brave huisvader dan nog uit dat het écht wel iets uitmaakt om de tv niet de hele nacht op standby te laten staan? Om maar iets te noemen ...

Welkom aan iedereen die het Duits karakter van onze gemeente eerbiedigt

Vandaag een enveloppe zien liggen met de opmerking 'Welkom aan iedereen die het Vlaams karakter van onze gemeente eerbiedigt.'

Vreemd om zo'n boodschap standaard op uw enveloppes af te drukken. Zeker als dat enveloppes zijn met daarnaast het logo van een gemeentebestuur, in dit geval Merchtem.

Naast de tegenstrijdige boodschap 'welkom, MAAR ...', vind ik het vreemd dat iemand er op komt om zo'n boodschap naast het eigen logo te voegen. Meestal zie je daar in het bedrijfsleven een slogan, of bij een gemeentebestuur bijvoorbeeld een toeristische boodschap. Maar dit begrijp ik niet.

De vraag die meteen in mij opkomt: wij bedenkt dit in godsnaam? Zie je het al voor u: 'Waarde collega's, ik heb een idee' ... De hele vergadering aan het lachen denk je dan toch. En als iemand het al in zijn ronde kop haalt, hoe kan je er dan bij dat de rest hem daarin volgen.

En ik heb het nog niet over de wereldvisie die eruit spreekt. Alleen al: waarom een negatieve boodschap bij uw logo zetten? Wer-vend! Wat een signaal trouwens naar iemand die gewoon eens bij de gemeente op bezoek gaat? On est vraiment gentil, ici! Of naar een nieuwkomer die volop probeert te taal te leren. 'Laten we even oefenen: oeel-kom an ie-der-eun die het ... '

En wat is dat in godsnaam? 'Het Vlaams karakter van de gemeente respecteren'? 'Vloms' zeggen in plaats van 'Vlaams'? Niet meer klappen over 'me vélo' maar over 'mijn fiets'? Niet meer over 'assimileren', maar over 'alleman 't zelfde'? Niet meer over 'weg', maar over 'raus'?


Tarara!

de oudheid gekaderd

Vergeet alles wat ik hier al geschreven heb i.v.m. boeken over de oudheid! Lees gewoon dit boek:
Ik ben eigenlijk best wel jarloers op wie zijn lessen over de oudheid op basis van dit boekje krijgt. Het lijkt in alles het tegengestelde van de oudbollige en gedateerde (ik haat datums onthouden) die we hier aan't unief kregen.

Dit boek:
- is bijzonder leesbaar
- beperkt zich tot de hoofdlijnen
- heeft ruim aandacht voor economie, sociale hiërarchie én het dagelijkse leven
- kadert daarnaast alles ook in een ruimere geografische context: elk hoofdstuk begint met een overzicht van de stand van zaken in andere geografische gebieden
- overloopt ook bondig voorgaande en nakomende perioden in de geschiedenis. Ook dit een een mooie extra cadrering
- is een must.

Oudejaar in het Gentse?

Iemand tips? Heb er nog niets interessants gevonden!

Glazen huis op ' t Zuid

Stubru's glazen huis op ' t zuid. Een goed alternatief om in de eindejaarsperiode niet op de mini-kerstmarkt van Gent rond te lopen!


Ik heb er alvast de volle goesting voor!

Muziek op tv

Het valt me op dat de muziek in veel tv-programma's steeds beter wordt. In een programma als 'Louis-Louise' (al zappend gemerkt, ok?) lijkt dat geweldig mee te vallen. In 'Doodgraag Leven' is die muziek, hoewel sterk op de achtergrond, schoon en sereen. Ook Peter Live (uiteindelijk heb ik het vorige week ook eens gezien, en inderdaad wat minder sereen) lijkt me goed. Die vermenging tussen allerlei muzieksoorten, en de diverse bijhorende publieken, vind ik een goede zaak.

Valt de betere muziek op tv ook jullie op? Of is het enkel een indruk van mij?

Om ons even af te stemmen op de economische crisis voor de komende jaren:van: ZAK, De Morgen

Kipkap

We nemen van alles wat, hakken het in stukken, en roeren het goed dooreen. Een rondje kipkap!

- De beste teambuilding is nog steeds na het teambuilden in de pinten duiken. Da's weer eens gebleken. Al moet je met die pinten ook weer niet overdrijven.
- Maar geen nood, ook met een katertje op de koord kan je een presentatie geven.
- Het is hoog tijd dat de opleiding op woensdagavond achter de rug is, want eer je uit Mechelen terug in Gent staat is middernacht nabij.
- De zomer valt dit jaar in september en oktober. Da's fijn, want dan wordt het niet te warm.
- Bomen zijn mooi in de herfst, en in dit weer bladeren ruimen is fijn. Al moet men nu ook weer niet overdrijven. De dakgoot tweewekelijks bladerloos moeten maken is van het goede te veel.
- Doordat de wagen van m'n 'schoongrootmoeder' bij ons komt vegeteren moet de garage geleegd worden. En in een autolozegarage stapel je in twee jaar tijd verdomd veel materiaal. Dat verdient een dagje congé om er in te 'ruufeln'.
- Door dat herschikken moet ook de zolder eens opgeruimd worden. Geen goesting daarvoor. Die dag congé zal meer dan welkom zijn.
- Hoewel. Mijn achterstand op het werk wordt steeds groter. Congé nemen zal daar zeker nog meer nadelen opleveren.
- Eigenlijk zou ik een toertje moeten gaan lopen, maar m'n neus speelt me al een weekje parten.
- En Kortemark, da's verdomd saai geworden, maar een oude kameraad werkt nu achter de toog van een bevriend café. Toch eens meer daar een pint gaan pakken!
- Ik moet een aantal zaken dringend eens meer organiseren, en wat rekeningen betalen. Maar da zal niet voor vandaag zijn.
- De drankvoorraad in de barkast wordt indrukwekkend. Ik moet wat meer drinken. Proost!

Dé J.

Het gaat goed

Na een beursbubbel, hebben we nu een begrotingsbubbel die ergens in het ijle zweeft. Nochtans zou men stilaan mogen weten waartoe bubbels leiden.

In de Arabische Wereld

Net 'In de Arabische Wereld' van Michael Field gelezen, een boek dat me door een collega uitgeleend werd. Aan de plus-zijde staat het gestructureerd overzicht, en de vlotte schrijfstijl. Aan de min-zijde staat mijn gevoel dat de auteur zich vooral op zijn gevoel baseert, en heb ik mijn twijfels over zijn soms wel erg positieve inschatting.

Dance macabre

"Het leven is hard,
en dan ga je dood,
in wezen is het simpel."
"Want onze god,
die is rechtvaardig,
voor wie hem onrecht doet"

Twee zinnen uit één lied van een Vlaams zanger. Die speelden gisteren door mijn hoofd, toen twee bevriende koppels vertelden over hoe ze danslessen volgen, en mijn vriendin wel heel geïnteresseerd luisterde. 'Maar Jan, die zal dat niet willen doen, zei ze'. En gelijk heeft ze. Maar hoe lang kan ik daar hardnekkig in blijven?

Hoe dan ook, we zijn duidelijk in de levensfase gekomen waarin iedereen niet enkel zijn eigen stek vindt, maar waarbij de vrouwen het belangrijk vinden dat hun venten kunnen dansen. Wat zouden daar de bedoelingen van zijn? En hoe weinig rock'n' roll is me dat?

Maar laat me het vooral gebruiken om even nog minder rock 'n' roll te doen. Yeah, baby!

Coupling

Vanmiddag praatten we even over Coupling, en ik blijf er bij: dit blijft mijn favoriete Couplingscène:

Ai ai ai

Daarnet voor het eerst in bijna zes maanden nog eens gaan lopen. En bon, het goede nieuws is dat het niet zo slecht ging als gevreesd, maar het slechte: d'r is verdomd veel werk aan!

Begin dit jaar had ik mijn goed voornemen om wekelijks enkele malen te gaan lopen met veel goede moed aangezet. In mei ging die goede gewoonte verloren, toen ik zowat elke avond buiten aan de terras en paadjes werkte. 's Zomers wou ik telkens als het weer het toeliet 's avonds fietsen, maar bon je weet welk weer het deze zomer was ... Hoog tijd dus om de loopkoe terug bij de horens te vatten.

Vraag van de week:

Hoe houd je kaartenhuisjes recht?

Soit, voor mij geen zorg. 'k Heb me geld toch al opgedaan op reis ;-).

T'rug in't Belgiekske

Terug geland met een drache nationale, en getroffen door de diepe kleuren van onze landschappen: écht groen, écht grijs, en warm geel van gemaaide granen. En voor de rest is het hier vooral koud, ook thuis waar de chauffageketel niet werken wou. Gelukkig kreeg ik die met veel geduld terug aan de praat, met dank aan de hulplijn.

En nu vooral wat opruimen, zodat ik morgenmiddag terug aan het werk kan.

Hup!

Tot morgen.

J

Weg!

Ja hoor, ik houd het kort. En hierna wordt het even stil. Ik typ dit alles nog snel even, want de komende anderhalve week ben ik het land uit.

Enjoy the silence, gasten!

Beffingesleuren

Leffingeleuren, oftewel Beffingesleuren zoals Wim Opbrouck het sympathieke festivalletje van op het podium noemde was een schot in de roos!

Uit de diepten van mijn geheugen:
Vrijdag vond ik vooral Gotye (sympathieke melodieën, maar op podium gewoon wat instrumenten bovenop muziek uit 's mans laptop) en (zoals gewoonlijk) Lady Linn goed. Mijn sociale kanten verhinderden dat ik Lamplight en Flobots zag, en vooral dat laatste vind ik wel jammer. Stereo Mc was niet veel zaaks, en om A Brand al te zien, moest ik te lang aanschuiven aan de camping (een uur pure ergernis!). Jammer!
Zaterdag onthoud ik vooral Goose, Heavy Trash (verfrissend ouderwets), Nouvelle Vague, (as usual) Triggerfinger en The Germans. Nogal overroepen vond ik De Jeugd Van Tegenwoordig (flowt wel super, maar steekt even snel tegen).
Zondag bevestigden de Dolfijntjes, Headphone was een bijzonder aangename verrassing (wat een cover van P.J Harvey! En dan spreek ik nog niet van de rest), Orishas en Zita Swoon waren meer dan onderhoudend. En Arno, 't is zonde, skipte ik omdat ik die de laatste jaren al vaker gezien heb, en mijn slaap kon gebruiken.

Maar Leffinge was vooral met gasten op stap gaan, en kameraden nog eens zien, die ik de laatste tijd veel te weinig gezien heb. En ... dat doet deugd!

neuze neuze HAK!

Het lijkt tegenwoordig dat mijn neusproblemen steeds erger worden. Nu al bijna twee weken dat het nauwelijks stopt. Ook niet als ik dagen buiten loop, zoals vorig weekend op Leffingeleuren. En vandaag werd het op 't werk enkel nog erger.

Quelle misère, maar gelukkig was er ook leuker nieuws allerhande!

Plat op de buik

Bon, adieu n-va. En hopelijk ook weg Vlaamsch kartel ... al lijken veel kaloten nu al aan te kondigen dat ze plat op de buik willen gaan, om hen ter wille te zijn.

Onbegrijpbaar!

Vraagje

Hoeveel geld zouden overheden wereldwijd nu in het rijke en machtige bankwezen moeten stoppen, om de fouten van de banken goed te maken?

Waarmee zullen onze regeringen zich bezighouden? Juist ja!

Hoe je eigen doelstellingen onmogelijk maken?

Het voorstel om roken bij kinderen te verbieden. Tja, de redenen mogen dan al logisch zijn, maar toch is het een geweldig dom voorstel. Het is om te beginnen nauwelijks af te dwingen, en leidt hoogstens tot een rechtzaak die veel frustratie kan opwekken. Het wordt ongetwijfeld een wapen bij vechtscheidingen, en het grijpt in op de privésfeer wat altijd bijzonder gevoelig is.
Maar meer nog: het is strategisch dom! Net nu er eindelijk meer en meer volksvertegenwoordigers gewonnen zijn voor een logischer, algemener rookverbod in de horeca gewonnen is, jaagt men rokers nog eens in de gordijnen. Slim dadde!

België na '45

Boekje uit. Vooral het tweede deel is leuk. Thematisch worden een aantal velden uit de politieke geschiedenis van het recente verleden in dit landje uitgediept. Een aantal velden, want een aantal domeinen ontbreken volledig, neem bijvoorbeeld de buitenlandse politiek. Voor andere domeinen werd duidelijk te veel ruimte uitgetrokken. I.v.m. de veiligheidsdiensten bespreekt men zelfs wetgeving in detail. Een brug te ver voor een overzichtswerk, me dunkt.
En ook de eerste helft van het boek heeft zijn nadelen. In een beperkt aantal bladzijden geeft men een globaal chronologisch overzicht. En door het beperkt aantal pagina's wordt de zoal hermetische stijl van Meynen en Witte nog moeilijker te doorwrochten. Die hoofdstukken zou ik iemand zonder historiografische bagage niet aanraden. Echt niet! En da's jammer, want sommige bijdragen zijn wel leesbaar, en zelfs bijzonder interessant.

Tèn

Tèn, kattelam, volledig plattekes, ... zo voel ik me. Mijn neus speelde me vannacht en vandaag ferm parten, daardoor koppijn, niet kunnen slapen, en dan tegen de ochtend nog telefoon met slecht nieuws.

En dan een megadrukke dag, en een collega die zich ziek meldt, waardoor het volledig op mijn schouders valt.

Dus hier lig ik dan, plattekes in de zetel.

Hoe goed bent u ingeburgerd?

Doe de test!

Ik heb verdomme een foutje gemaakt. Dju toh!

knooppuntarme steden

'Je kan de volledige provincie sinds deze zomer verkennen door van knooppunt naar knooppunt te fietsen. Alle toeristische regio's zijn uitgerust met een fietsnetwerk met knooppunten. En Gent is de ideale uitvalsbasis om al dat moois te ontdekken.

Zo groeide het idee om een extra knooppuntkaart te maken met Gent als middelpunt. De kaart toont je alle knooppunten in en om Gent. Zo fiets je vanuit het historische centrum van de stad via de knooppunten makkelijk naar het recreatiedomein Puyenbroeck in het Waasland of naar het kasteel Ooidonk in de Leiestreek of naar de Lembeekse bossen in het Meetjesland. Je geniet zowel van de prachtige kunststad Gent als van de groene regio's in Oost-Vlaanderen. Een ideale combinatie als je het ons vraagt, extra fietsplezier gegarandeerd!'

Dat lees ik bij Toerisme Oost-Vlaanderen (tov). Tof van hen, dat wel, maar ik heb die kaart al enkele maanden terug in de Zone 09 gevonden. En wat blijkt: net in Gent zelf zijn er nauwelijks knooppunten. En uit mijn fietstochtjes (deze week nog in de Vlaamse Ardennen) is me al opgevallen dat dit voor meer (alle?) steden het geval is.

Even nakijken op de geweldige knooppuntenplanner van fietsnet dus. Gent: klopt!, Oudenaarde: klopt!, Zottegem: klopt!

Hmm, zou dat enkel bij de routes in Oost-Vlaanderen zijn? Ik krijg meteen zo'n beeld van één iemand die waarschijnlijk wel per provincie voor aangesteld is . En dat moet in mijn gedachten den wel een 'romantische' ouwe pé zijn die enkel iets ziet in plattelandsbaantjes, en natuurlijk spontaan het schijt krijgt van alles wat op een stad gelijkt.

Even checken in andere provincies dus: Stad Antwerpen: check!, Roeselare en Kortrijk: wokvadadde! , Mechelen: chèck!, Leuven: ook al niet! Brugge? Hm toch wel een beetje, maar ook daar blijft het echte centrum buiten schot.

Het lijkt dus systematisch dat er in de steden nauwelijks fietsknooppunten geplaatst worden. Voor een stuk kan ik daar inkomen. Fietsen is minder rustig in de drukte van de stad, waar je niet enkel moet rekening houden met kamikazewagens die plots van achter de maïs opdoemen. Maar toch lijkt me dit ook potentieel te hebben. Veel hoekjes van de stad zul je te voet nu éénmaal zelden doen, maar zijn toch echt eens de moeite: om Gent te nemen: Prinsenhof, Lievekaai, en waarom ook niet het Miljoenenkwartier of de begijnhoven, en de stedelijke parken, of een natuurgebied zoals Bourgoyen. Niets ervan wordt ontsloten via de fietsknooppunten. Jammer toch?

Maar anderzijds: zo blijven het plekskes die ik in alle rust kan frequenteren. Vergeet die stedelijke knooppunten toch maar!

Herre Herre

'Herre herre, herre herreuh!' Voortaan kan ik bal populaires en andere gelegenheden waar dat soort nummers gespeeld worden, nooit meer Wooly bully aanhoren zonder spontaan 'herre herre' op die tonen te horen.

De schuldigen zijn de mannen van 'Jan Zonder Trees'. Zij speelden op kermismaandag in het kermisfuifzaaltje van JH De Kanapee. Zij lieten bovendien veel ruimte voor interactie allerhande, waarin de Kortemarkse usual suspect ruim zijn deel opeiste. Een mooi staaltje onhandigheid zorgde er voor dat ik met toch even moest omdraaien en wat wegwandelen, anders was ik de slappe lach waarschijnlijk moeilijk kwijtgeraakt.

Voor de rest was het tot nog toe een relatief makke kermis. Al was het tegelijk fantastisch om weer eens volop met oude kameraden te kunnen bijpraten en pinten te pakken. Morgen meer van dat!

Mijn gedacht!

Hopelijk let je hier rechts soms op de links naar Mo*-magazine. Dit boekske, dat ook bij de steeds slechter wordende Knack zit, heeft tussen veel middelmatige ook relatief veel goede artikels. En da's zeldzaam hier in de Vlaanders.

En dees trok daarnet ook mijn aandacht. Een typisch voorbeeld, en dat van een erg gehypete beweging.

Altijd weer

Verdomd toch.

Telkens als er iets speciaals in de buurt te doen is (straatbarbecue, kermis een paar straten verder, noem maar op) valt dat net samen met de weinige keren dat ik niet anders kan dan in Kortemark zijn.

Onvoorstelbaar!
Maar dus dit weekend weer van dattem.

Paarden, zwaarden en ziektekiemen

Wat bepaalt of een bepaald gebied een rijke bevolking zal herbergen die de wereld zal domineren en bij andere dood en verderf zal zaaien, en wat bepaalt dat bepaalde gebieden net gedomineerd worden of de bevolking uitgemoord door geweld, epidemieën, of nog dat bepaalde gebieden tot recent door jagers/verzamelaars bewoond worden?

Een loodzware zin om een log te beginnen, maar eentje die tot nadenken stemt. Volgens Jared DiamOnd bepalen geografische factoren dat. Die bepaalden waar landbouw/veeteelt primair kon ontstaan en welke gebieden er ontvankelijk voor konden zijn. Een intrigerend boek zowaar. Niet zozeer door de boodschap zelf, want die is gekend, maar vooral doordat het boek alles op een rijtje zet. Een mens wordt er stil van, maar gelukkig is er ook het besef dat niet alles zo deterministisch is (hoewel?).

Het boek samengevat in enkele zinnen:

• Geografie is sterk bepalend voor waar landbouw kon ontstaan.
• Landbouw/veeteelt hoeft niet beter te zijn dan jagen/verzamelen. De (geografische) omstandigheden bepalen dit of dit op een bepaalde plaats het geval is.
• Landbouw/veeteelt ontstond daar waar de natuur op het einde van de ijstijd rijkelijke natuurlijke oogsten voortbracht die sedentair leven toelieten, zonder dat men aan landbouw deed.
• De beschikbare wilde planten/dieren bepaalden de mogelijkheden voor domesticatie (nog een geografische afhankelijkheid).
• De verspreiding gaat het snelst langs oost-westassen (vergelijkbare ecosystemen). Dus vlotte verspreiding van de landbouw/veeteelt in Eurazië, en moeilijk in bvb Afrika, en vooral de Amerika's.
• Geografische hindernissen beperken de uitwisselingsruimte. In kleinere ruimtes is er minder kans op grote ontdekkingen/uitvindingen. Dat geldt ook in de evolutie naar landbouw/veeteelt.
• Deze vier factoren zijn eveneens belangrijk voor de verspreiding van andere ontdekkingen (wiel, wapens, ...).
  
• Landbouw/veeteelt zorgt voor verdere bevolkingsgroei.
  
• Landbouw, maar vooral veeteelt, zorgt samen met grotere groepen mensen voor een ander soort ziekten: epidemieën.
• Meer volk zorgt voor gecompliceerdere sociale en politieke structuren.
• Daardoor ontstaat schrift.
• Door dit alles ontstaan hiërarchieën en geordende staten.
  
• Staten die dit hebben overwinnen andere groepen, want ze zijn met meer, hun ziektekiemen decimeren de tegenstander die deze niet kennen, hun uitvindingen/ontdekkingen leveren een competitief voorbeeld, door het schrift zij ze veel beter georganiseerd, en door hun sterk uitgebouwde staten zijn ze des te meer in het overwicht.

Met dit overzichtje is uiteraard de nuance verloren, en lijkt het nog des te deterministischer. Maar, wie het leest ontdekt een fascinerend boek dat de vele, in onze hoofden vaak losse bouwstenen bijeenbrengt, en tot nadenken aanzet.

Hoe een ontspannend fietstochtje langs de Schelde toch nog een klein beetje avontuurlijk wordt.

Zaterdagmorgen, mijn vriendin moest de hele voormiddag naar 't labo. Waarom dan zelf thuis blijven? Zeker als de zon uitdagend boven de daken uitkomt! Ik dus op mijn fiets. Antwerpen als doel, tochtje langs de Schelde. Met de bedoeling voor de terugrit mezelf en mijne velo op de trein te gooien.

De kunst is om je hier op reis te voelen. Zo gezegd, zo gedaan dus. 't Was fris. Mijn neus raakte meer ontzweld dan ze in maanden geweest was. Adem, zo veel als ik maar wilde. En zelfs al werd het meer en meer bewolkt, en begon het zelfs te regenen, meer en meer zelfs, het kon me gewoon niet schelen. Zo ontspannend! Nauwelijks wagens te zien, enkel nu en dan een fietser langs de Scheldedijk, via de schoonste stukjes langs de rivier. De foto's getuigen van de simpele schoonte.

En toch, na de rust, piept er soms al iets meer “avontuur” (tussen grote aanhalingstekens weliswaar) achter het spreekwoordelijke hoekje. Voorbij de kermiskramen van Temse en de loze beats van geluidsinstallaties die getest werden, volgde een eerste omleiding. Een belachelijke lange zelfs, voor fietsers toch.

Dat zou men mij geen tweede keer lappen. Dat was ik zeker. Maar al enkele kilometertjes verder, net voorbij Rupelmonde: nog een omleiding. Het leek gewoon een industrieterrein in aanleg. Bibi der door natuurlijk – a ja, geen tweede keer é. Dat spreekt.

Het pad, net naast de dijk werd steeds slijkeriger, maar Bibi zou doorzetten – a ja, dat spreekt é. Maar laat, heel laat, viel de spreekwoordelijke frank. Namelijk toen het slijk me écht belette om verder te rijden, en de benen al letterlijk in de kramp gereden waren.

Jejaat, ik was de potpolder in aanleg van Kruibeke ingereden. Dus kiezen: doorwandelen naast de fiets en van de natuur genieten, of met hangende pootjes terugkeren. Eén keer raden wat het werd?

Nu ja, drie kwartier later liep ik nog steeds langs die dijk – verdomd da's een groot terrein. Verkrampt, en al even verkrampt zoekend naar een manier om de gracht te dwarsen die de dijk en een vlotter toegankelijker werfweg scheidt. En ja,

wat verder een plakkaat. “Verboden de werf te betreden. Gevaar voor drijfzand”. Wat verder kranen op de werf. Bemande kranen. En een dijk die er opvallend goed bij ligt. Recht vooruit dus! Via die werfwegen moet ik er wel uit geraken. Alleen jammer dat daar alles bemand is - Wat zullen die zeggen? (En zal het Nederlands zijn? Of Antwerps of Pools?)

Maar geschiktere vooruitzichten. Net voorbij die werf een gewoon bereidbaar wegje, en een visput, en een uitweg. Kiezen: onbekende uitweg en verder de werfweg volgen, of de dijk volgen die uiteindelijk goed moet uitkomen. Het laatste dus.

Foute keuze bleek al snel. Weer meer en meer slijk en zelfde liedje. Gelukkig na nog eens tien minuten wandelen: een werfweg, ongetwijfeld een uitweg weg uit het terrein. Klopt, enkel nog een afsluitdijk overklimmen, en terug de bebouwde wereld in. En van daaruit verkrampt, aan vertraagd tempo, de rit naar Antwerpen afwerken.

Een mooie potpolder in aanleg gezien, maar moet ik het zeggen? 'k Heb mezelf verdomd hard vervloekt.

De langste titel hebben we al, en ... foto's zie je langs de link hieronder:

20080823_GentAntwerpen

mooi weekend op komst

De weerberichten beloven alvast mooi weer voor volgend weekend. En da's goed nieuws, want dat is het belangrijkste weekend van Kortemark Kermis (voor leken: de enige twee weekends dat er in Kortemark iets te beleven valt). Al blijft Kortemark Kermis voor mij toch vooral met plateaus vol pinten en andere dranken rondhossen.

En toch: een groot deel van de kermis is mijn vriendin in het buitenland. Dat men er maar voor zorgt dat er 's avond een aantal uitstekende feestjes zijn! Ik ben er klaar voor.

Jullie ook?

Leffingeleuren

Als ik de affiche van Leffingeleuren bekijk, samen met de als immer best wel goedkope tickets, dan denk ik dat ik weet waar ik het weekend van 17 september zal uithangen!

A Brand - Arsenal - Discobar Galaxie - Girls In Hawaii - Lady Linn and her Magnificent 7 - Gotye (au) - Flobots (us) - Lamplight (au).
Cassius Dex ´n´ Fx (fr) - Goose - Heavy Trash ft. Jon Spencer & Matt Verta-Ray (us) - Nouvelle Vague (fr) - Mintzkov - Triggerfinger - De Jeugd Van Tegenwoordig (nl)- The Belgionites - Barbie Bangkok - The Germans - Rose Hill Drive (us) - Stephanie McKay (us)- Ladyhawke (nz-uk) - Modey Lemon (us) - Kraak & Smaak (nl) - Sticky Monster.
Zita Swoon - Orishas (cub) - De Dolfijntjes XXL - Headphone.

Astemblieft. Vré merci!

Nooit thuis

De laatste tijd hoorde je weinig van me. Da's een goed teken, want het betekent dat ik tijd tekort heb. Waar was ik zoal de laatste dagen?
Vrijdag: gezellig op de Patersholfeesten.
Zaterdag: schoonouders op bezoek, namiddagje barbecuën, dan Patersholfeesten en dan nog in Kortemark.
Zondag: Kortemark - pintjes drinken bij vader en moeder - en weer naar Gent.

En als't weer wat mee wil, wil ik weer eens langere fietstochtjes doen. Hoog tijd, als ik zo naar de weegschaal kijk. Misschien moet ik tussenin weer wat beginnen lopen. Zou me goed doen.

Moker

Neen hoor, de zomer is nog niet voorbij. Ik weet het, je zou het niet zeggen. De wind werpt de striemende regen hier met geweld tegen het raam, maar vanaf vrijdag zijn er de patersholfeesten. En, ja hoor, dan gaan we weer lekker slenteren, sneukelen en drinken. Muzikaal vaak geen hoogvlieger, maar o zo gezellig in't Patershol, Oudburg en Sluizeken.

En daarna Jazz in't Park. En da's muzikaal stukken beter. Ik heb alvast een eerste groep op hun site beluisterd, en die zie ik alvast zitten: Moker. Beluister zeker de nummers van deze Gentse band op hun site.

En daarna Kortemark Kermis, dus bij mijn ouders tappen en bestellen! En ... mijn vriendin is een deel van de week in het buitenland. Hopen dat het 's nachts wat leutig is in Kortemark dus, dan kan ik er nog eens goed uitgaan - wat daar lang geleden is.

Lokerse feesten: degoutant wijf

Gisteren mezelf nog op een avondje Lokerse feesten getrakteerd. Santé! En het begon direct fantastisch. Tim Vanhamel bracht een evenwichtig optreden vol emotie en prachtige gitaargeweld. Het leek bij momenten dat de grunge gemuteerd was in een nieuwe eigentijdse vorm met meer gitaarvirtuositeit. Lijkt een sympathiek kereltje trouwens.

Daarna iets totaal anders: Siouxsie, destijds van de Banshees. Mijn eerste reactie was: wat een degoutant wijf is me dat. Niet dat mijn mening veranderde, hoor, maar het werd direct overstemd door: verdomd, de bastonen staan hard bij dit optreden. Het mag dan wel bij het totale plaatje horen, ik vond het bijzonder storend. Dus maar wat meer naar de zijkanten van het terrein geweest. Gevrijwaard van een overdosis bas was de klank daar wel te genieten. Maar bon, niet te negatief doen, sommige van d'r hitjes vond ik wel eens leuk om live te horen.

Ten slotte Massive Attack. Een bijzonder rake aanval, wees maar gerust. De combinatie van het muzikale met het visuele blijft fantastisch bij hen. Soms was die nog hetzelfde als toen ik hen enkele jaren terug checkte op Werchter, maar het blijft o zo impressionant. Machtig!Plus: twee keer gebist! Hoe vaak heb je dat op een festival?


Filmpje van op open'er, Nederland

Vreemd volk!

Rare jongens, die Romeinen? Niet zo echt, ze hebben dezelfde reflexen zoals wij nu, die Grieken en Romeinen. En toch zijn er grote verschillen tussen Grieken en Romeinen. Beiden waren weliswaar hautain tegenover vreemden, maar waar de Griekse stadsstaten het burgerschap afschermden en algemeen terughoudend waren, toonden het Romeinse een veel grotere openheid die hen toeliet een imperium op te bouwen.

De auteur gaat naast de traditionele perioden die altijd aandacht krijgen ook in op de uiteenlopende situatie in drie steden in de hellenistische periode en op het opkomende christendom. In de hellenistische periode behandelt hij Babylon (Grieken in de marge), Alexandrië (spanningen en rellen/slachtpartijen tussen Griekssprekenden en joods-gelovigen), en Jeruzalem ( joodse radicalen versus Romeins beleid en vice versa). Voor het opkomende christendom beperkt hij zich niet tot het verhaal van de vervolgingen (hij brengt dit wel helder en relativeert waar nodig), maar gaat hij ook in op de uitdagende houding van radicale christenen en de broederstrijd tussen de christelijke sekten. Stuk voor stuk voor mij onbekende verhalen die bijzonder boeiend blijken.

Het interessante aan dit boek is dat het de auteur toelaat deze periode anders te beschrijven dan gewoonlijk. Het is geen verhaal van de groten der aarde, maar een verhaal van het leven ... zoals het was (?). Tegelijk is het geen alomvattend verhaal. Dat kan ook niet door het beperkte Romeinse bronnenmateriaal waarover we beschikken. En da's onder meer het gevolg van die radicale christenen van daarnet.

Moet ik het zeggen? Een aanrader!

Lokerse feesten: lekker beest!

Vanmorgen terug werken, na twee weken verlof. Da's toch weer even serieus aanpassen. Zeker nadat ik gisterenavond mijn verlof in stijl afsloot op de Lokerse feesten. In stijl, soit muzikaal dan, want het was écht wel strontweer gisterenavond.

Gelukkig werd het strontweer wat getemperd dankzij de partytenten die men aansleepte. Het plaatsen ervan hadden we snel in het snotje. Nodeloos te zeggen dat we zowat de eersten waren die gingen schuilen.

Maar muzikaal was het dik OK. Lekker beest, Isabelle A., verraste me. Niet enkel een schoon madam, maar ook muzikaal dik in orde, met fantastische muzikanten, en een prachtstem. The Storys brachten dan weer écht wijvenmuziek. Geen wonder dat het tijdens hun optreden oude wijven begon te regenen (en dat eindigde pas toen alle optredens achter de rug waren).

Daniel Lanois was een verrassing tot en met. Tot nog toe kende ik enkel de naam, en leek me dat een typische Radio 1-artiest. Het tegendeel bleek waar. Een typische artiest die ergens tussen radio 1 en stubru bengelt, en zo nergens thuishoort. Twee man op het podium: Lanois aan gitaar en consoorten, met een drummer erbij. En het maximum moest uit die gitaren gehaald worden: lang uitgesponnen solo's en nummers. Puur muzikaal genot, voor wie dit kan appreciëren! Maar voor velen wellicht moeilijk.

En dan nog Sinead O'Connor, de act die me naar Lokeren gelokt had. Zij bracht een traag opbouwende set met nauwelijks hits. Op zich hoeft dat niet, maar ik had toch graag eens Troy live gehoord.


Maar vanmorgen dus terug op 't werk. Het eerste uur viel me toch zwaar. Gelukkig beterde dat snel.

Goed bestuur

Dankzij het goed bestuur van de kaloten loopt het mestoverschot binnenkort weer de spuigaten uit. Een typisch probleem van het niet samenvallen van productie en consumptie levert nu eenmaal veel problemen op die mestverwerking niet kan oplossen.

En ondertussen wordt al anderhalf jaar federaal niet meer bestuurd. Om redenen van de splitsing van een kieskring, een splitsing die in de praktijk niets verandert voor de mensen. En de sociale fenomenen die men ermee beweert op te lossen ... daar verandert dit niets aan.

De andere redenen zijn wilde vragen om regionalisering. En wat brengt de regionalisering op? Dat weten we al! Meer chefs, meer postjes en een staat die steeds meer een Mexicaans leger wordt, waardoor het land niet langer beheerd wordt.

Maar wat me eigenlijk nog meer stoort, is de verschrikkelijke volgzaamheid van onze media. Wat doen zij eigenlijk nog buiten de politieke communicatie herkauwen?

Dat wordt slikken!

Het dorp en de mensen

'Het dorp en de mensen', zo zou je de inhoud van dit boek samenvatten. Het is net als het vorige boek een boek dat ik van een collega uitgeleend kreeg.

Het verhaal: De Engelsman Hudson zocht een nieuwe doorgang naar Azië. Bij een reis in opdracht van de Nederlandse VOC ontdekte hij de locatie die later New York zou worden. De WIC (West-Indische Compagnie) gebruikte dit als steunpunt voor hun handelsactiviteiten. In het boek lees je over de geleidelijke groei van deze Nederzetting, en de geleidelijke kloof die groeide tussen de inwoners en de WIC. Die kloof wordt er soms verengd voorgesteld als een conflict Vanderdonck - Kieft/Stuyvesant.

De auteur stelt dat de specifieke cultuur van deze Nederzetting (smeltkroes, tolerantie, handelsgericht) een belangrijke bijdrage geleverd heeft aan het vormgeven van de Amerikaanse cultuur.

Het boek is leuk, leest vlot en historische figuren worden 'tastbaar'. Jammer genoeg verlies je jezelf soms in de vele 'personnages'. En de auteur mist kritische zin tegenover de clichés uit de Nederlandse geschiedschrijving.

Megamorfose

Het dampoortstation lijkt niet meer hetzelfde station als enkele maanden terug. Zelfs de cafetaria die een toonbeeld was van volksheid, lijkt nu een hip uiterlijk te krijgen. Straf!

Nieuwe look

Mijn eigen look is de laatste maanden ingrijpender gewijzigd dan die van dit blogje. Hoog tijd om daar iets aan te doen dus.

We waren weer geweldig dit jaar!

Ondanks het wegvallen van de Oude Beestenmarkt, wat de vorige jaren voor mij het belangrijkste podium was, zijn ook deze Gentse feesten geweldig geslaagd. Muzikaal werd het wegvallen van Boomtown (Oude Beestenmarkt) behoorlijk gecompenseerd door andere periode. Zoals te verwachten speelden vooral Sint-Jacobs daarin een glansrol.
Hopelijk is Boomtown er volgend jaar terug (m.a.w. willen zowel Boomtown als het stadsbestuur hun vastgeroeste posities verlaten en kan men écht klappen). Komt het niet terug, tja, dan springen andere pleinen wel gedeelelijk in het gat.

Alli, nog een proficiat voor de vele organisiserende verenigingen. Hopelijk heeft men er goed hun profijt uitgehaald: qua amusement, qua uitstraling, en hopelijk ook financieel!


Op naar de - totaal anderse - Lokerse feesten! Zondag check ik er Sinead O'Connor, en ik ben alvast geweldig benieuwd.

Gent: 1000 jaar bouwen

Het zal jullie niet ontgaan zijn. Tijdens de feesten volgde ik elke dag een architectuurroute. De laatste dag was dat een afsluitende samenvattende route on de titel '1000 jaar bouwen in Gent'. Ook hierbij wil ik jullie mijn foto's niet onthouden.

Alstublieft!

Gent_1000JaarBouwen

Feestendag 10: warm!

Het was warm op de laatste feestennacht. 'The love show' van Peter Van De Veire bleek een weinig geïnspireerde dj-set. Woodface daarentegen speelde een goede set - ik moet toch maar eens een aantal nummers van hen checken - maar Gert Bettens blijkt op het podium een autist die nauwelijks enige interesse in het publiek vertoont. Jammer, want zijn grungy, stevige maar emotionele sound staat er wel!

Feestendag 9: potpourri

Gentse feesten, voorlaatste avond: van alles wat! Stevige maar soms wat clichématige stonerrock door Wallace. Daarna het tegenbeeld: a capella, maar dan wel met eigentijdse keuze van songs en verdomd goed met o.m. beatboxing. Daar zorgde Reset voor op Sint-Baafs. Daarna nog eventjes Arid op Sint-Jacobs. Het blijft een prachtige stem, maar het geheel klonk wat minder fris dan Reset. De regen zorgde er voor dat The Ballroom Quartet in de Spiegeltent de volgende groep werd.

Door het aanhoudende gebliksems besloot ik dan al naar huis te gaan - onterecht want écht gedonder bleef uit. Daardoor miste ik The Stiffs, wat ik me ondertussen beklaag.

Gent interbellum

Bouwen in Gent in het interbellum. Eigenlijk zit er geen richting in. Er is Art Deco, er zijn de monumentale bankgebouwen, er zijn de diverse baksteenstijlen. En er is het doorlopen van alle evoluties uit het ecclecticisme. Dit beperkt zich wel tot de gebouwen in het stadscentrum. De mooie gebouwen in het wereldtentoonstellingsgebied (Miljoenenkwartier en omgeving) zijn eigenlijk een onderwerp op zich.

Gent_interbellum

(foto= link naar webalbum)

Feestendag 8: druk!

Druk! Druk, met het mooie weer na de deugddoende regen van de namiddag. Druk, want het is weekend. Druk, want Lady Linn deed het magnificient.

Voordien BBQ: gezellig en leutig als immer. Vanavond drink trouwens, ook dat zijn de Gentse feesten: bezoekjes, bbq, drinks, toevallig ontmoeten, ...

De avond afgesloten met The Andrew Surfers. Mijn eerste reactie was 'wasmedadde?', maar al snel kon ik hun punky surf geweldig smaken.

Op naar de laatste twee dagen!

JT

Gent: ecclecticisme en art nouveau

Het einde van de negentiende eeuw: de basis van de huidige ideologische stromingen is duidelijk geworden. En elk van deze politieke stromingen gaat zijn eigen weg in. De verzuiling wordt een feit.
In de architectuur gebeurt het tegenstelde: de uiteenlopende stromingen versmelten in het eccleticisme.

Tegelijk krijgt het stadshuis beelden. Krijgen gebouwen belerende spreuken. En in de aanloop naar de Eerste Wereldoorlog zien we ook de eerste schuchtere aanzetten naar art nouveau en art deco in het Gentse.

Feestendag 7: rondsjolen

Weekend: dus de feestenavond begint met bezoek. Daarna wat rondstruinen door de stad, want het muziekprogramma is me dat niet. Morgen ook bezoek en ... betere muziek!

Gent: neogotiek, neorenaissance, neobarok.

Het wegtrekken van de industrie naar nieuwe wijken buiten het oude centrum maakt de leegte en het verval van het centrum steeds duidelijker. Die leegte wordt stap voor stap gevuld, maar de bouwstijlen krijgen een ideologisch tintje:

De conservatieven-katholieken kijken naar hun - als sterk christelijk beschouwde - middeleeuwen en kiezen voor een vernieuwde vorm van gotiek. De liberalen hernieuwen de renaissance (die herontdekt wordt als doorbraak van de 'redelijkheid'. En sommige katholieken kiezen voor een hernieuwing van de barok. Met name vooral de ordes die in de contrarevolutie (barokke periode) hun hoogdagen kenden.

Overheidsgebouwen zijn dan ook vaak een mengeling van beide stijlen als compromis tussen de twee ideologische stromingen. De stedelijke bouw benadrukt neorenaissance. En rond waar nu Sint Lucas ligt benadrukken de katholieken hun aanwezigheid (t.o.v. het liberale stadsbestuur) met een heus neogotisch stadsdeel.

Dit is tegelijk ook de periode van vernietigende restauraties. Gebouwen worden ontpleisterd en ontverfd: de natuursteen komt boven te liggen, en de stad verliest zijn kleurrijkheid. Historische gebouwen worden vergroot (lakenhalle, belfort). Urbanisme (creatie van de centrumpleinen) en nieuwe historiciserende gebouwen maken het stadscentrum klaar voor de Wereldtentoonstelling (1913).

Gent_neogotiek_neorenaissance_en_neobarok

Klik op de foto en geef uw ogen verder de kost;-)

Feestendag 6: muziek!

Freaky Age: goed rockende snotneuzen
Venus in Flames: véél covers, maar goed optreden
Zjef Van Uytsel: niet slecht vanonder de zoden gehaald. De muziek staat er nog.
Members of Marvelas: niet slecht, maar toch meer van verwacht
Sois Belle: idem dito

Maar vooral: eindelijk nog eens een avond waarop de muziek voorop staat. Tot nog toe was dit relatief beperkt gebleven. Het wegvallen van Boomtown liet zich toch behoorlijk voelen. En boombox biedt niet echt een alternatief.

Gent: empire en neoclassicisme

Empire en neoclassicisme kleurden het begin van de negentiende eeuw. Dit werd de lievelingsstijl van de samen met de industriële nijverheid opkomende liberale burgerij. Twee varianten in Gent: het grootse, overdonderende bouwen met Louis Roelandt als gangmaker, en bescheidener variant met Minard als leidende figuur.

Gent_empire-neoclassicisme

Zoals steeds is bovenstaande foto ook nu weer een link ;-)

Feestendag 5: Sint-Jacobs vanop de Vlasmarkt

Woensdag was het plots warm, heel warm. En druk was het ook op de feesten. Dat Gorki al om 20 u geprogrammeerd stond, zorgde er in elk geval voor dat die drukte al heel vroeg begon. Voor de eerste keer maakte ik het mee dat ik een optreden op sint-jacobs noodgedwongen vanop de Vlasmarkt moest volgen. Dat kan al eens tellen.

De Vos en co deden in elk geval wat van hen verwacht werd. Lenny en de Wespen was gewoontjes, net als de jeneverkes (die hielden ons ter plekke) tot wanneer de Kreuners al begonnen waren. Die lieten we links liggen. Jim Cole's muziek interesseerde me meer, en dat bleek een fantastische keuze. Ik moet dringend wat meer 's mans muziek beluisteren.

Daarna Kawada in de spiegeltent, wat eindigde in een Kortemarks onderonsje na het optreden.

Feestendag 4: Sioen swingt Soweto

U las het waarschijnlijk ondertussen al lang in de krant. Sioen ging verder dan nodig in het Oxfamproject, zorgde voor volledig nieuwe nummers en scoorde! Tijdens het optreden zag je wel sporadisch mensen vertrekken. Zij kwamen waarschijnlijk voor zijn hits, en kregen ongelijk in hun ongeduld: het leek er op dat het optreden met elk nummer een stukje beter werd.

Voor het overige was de dinsdag vooral een dag om wat rond te slenteren en te genieten van het beterende weer.

Gent Lodewijkstijlen (late barok -> rococo -> classicisme)

De diverse Lodewijkstijlen (18-de eeuw) zijn volop aanwezig in de Gentse binnenstad.
Lodewijk XIV-stijl: late barok
Lodewijk XV-stijl: rococo
Lodewijk XVI-stijl: classicisme

Gent_lodewijkstijlen

In de 18-de eeuw kent Gent een geleidelijke heropleving, die aan de chaotische groei van de 19-de eeuw voorafgaat. De drie belangrijke stijlen van de achttiende eeuw vormen de laatste eenheidsstijlen. In de perioden hierna bestaan steeds stijlen naast elkaar.

Foto bevat link!
Blijkbaar zien velen niet dat deze foto's telkens een link bevatten. Klikt u er op dan gaat u verder naar een openbaar foto-album met meer foto's van Gentse gebouwen uit deze periode.

Feestendag 3: Zaki heerst!

Twee hoogtepunten gisteren:
1. Sven van Hees ontdekt gitaren en verwerkt zo schuun in de mix van stijlen die hij brengt.
2. Ofwel hebben David en Stephen geweldig veel van Zaki geleerd, ofwel heeft Zaki massa's goed naar zijn zonen geluisterd. Eén ding staat vast: Zaki heeft goed in de platencollectie van zijn zonen gegrabbeld. Hij bracht een erg eigentijdse set, met prachtovergangen. Zelf 'het vliegerken' haalde hij door de mix. Indrukwekkend!

Gent barok

Gent in de barok. Na de vernieling tijdens en de leegstand na de godsdiensttroebelen, de Calvinistische republiek en de massale uittocht bij het herstel van het catholicisme, volgt een snelle 'verstening' van de stad. Dit wordt gedurende een periode zelfs gestimuleerd door het beleid van de stad. De Gentse barok is echter een erg getemperde barok - mij doet het vooral aan de barok in de Noordelijke Nederlanden denken. Bovendien is de gotiek in Gent nog steeds niet uit het hart.

Gent_barok

(p.s.: Deze foto is tevens een link naar een webalbum met meer foto's. Kennelijk is dit niet duidelijk. JT)

Feestendag 2: surfrock en paaldansen

Ook de tweede dag weinig bijzonder gehoord. Eén groep sprong er uit: Speedball Jr. En dat was niet enkel omwille van de gimmick paaldanseressen. Hun surfrock was ... afgelikt.
The Animals deden wat ik verwachtte: net zoals toen ik ze enkele jaren terug zag, speelden ze goeie bluesrock zonder meer om daarna 'the house of the rising sun' als bis te spelen.
En bij het optreden van Motek ben ik niet geraakt. Ik was er nochtans nieuwsgierig naar.

Gent: renaissance

In Gent beperkt tot de zestiende eeuw, en vaak met nog heel wat gotische elementen. In Gent was de renaissance de troebele periode rond de godsdiensttroebelen, de Calvinistische Republiek, en de repressie ervan die er voor zorgde dat de hogere klasse in grote mate naar de Noordelijke Nederlanden trok.

Gent_renaissance

(p.s.: Deze foto is tevens een link naar een webalbum met meer foto's. Kennelijk is dit niet duidelijk. JT)

Feestendag 1: funky Raymond

Weinig muzikale hoogtepunten gisteren. Enkel Raymond deed wat van hem verwacht wordt: een feestje van kaliber bouwen. Hij beperkte zich deze keer tot twee uur, maar zeker het tweede uur was wel raak. Zijn optreden was dit jaar opvallend funky-er. Daarna nog even een stukje van een goede dj'set meegepikt op de Vlasmarkt.

Gent Gotisch

Na de romaanse periode gisteren, vandaag de gotische.

De beroepsverenigingen spelen steeds meer een rol. Stenen gebouwen zijn nu dan ook steeds meer een project van de beroepsverenigingen.

Gent_gotisch

(p.s.: Deze foto is tevens een link naar een webalbum met meer foto's. Kennelijk is dit niet duidelijk. JT)

Gent: Romaans

It's not only rock 'n' roll, de Gentse feesten. Ik maak er ook gebruik van om de toerist uit te hangen in eigen stad. Bijvoorbeeld door rondleidingen te volgen. Klik gerust door naar de fotogallerij:

Gent_romaans

(p.s.: Deze foto is tevens een link naar een webalbum met meer foto's. Kennelijk is dit niet duidelijk. JT)


De romaanse periode is in de praktijk zowat de twaalfde - dertiende eeuw. Da's de periode waarin de steden doorbraken en machtig worden. In deze periode groeit Gent uit tot de tweede grootste Europese stad (na Parijs) ten noorden van de Alpen. In deze periode lag de macht bij de machtige handelaars. De rijksten onder hen bouwden stenen 'stenen' (=stadspaleizen).

Gentse feesten gestart

10 dagen stad op ieders maat. Feest!

21 juli-toespraak

't duidelijk dat het niet meer de diensten van Verhofstadt zijn die de tekst moesten goedkeuren. Iemand deze keer ook maar één maal het woord 'ééfficient' gehoord?

Ergerlijk trouwens hoe hij 'zijn broer' en de toestand in Midden Afrika in één zin durft vermelden. Kennelijk denkt hij niet meer aan de destabiliserende en polariserende rol die ons koningshuis daar samen met o.a. de CIA gespeeld heeft.

't es de moment

Als je nu door het stadscentrum rijdt, voel je al de kriebels. Ben jij er al klaar voor?



Hopelijk wil het tussendoor ook nog wat regenen ;-)

snoeien

Daarnet was ik de rozen in de tuin aan het snoeien. Hoog tijd dat de kaloten hetzelfde doen met hun relatie met de N-VA! Die mannen willen 1. het federale niveau bewust onwerkbaar maken (en slagen er in met verve) en doen 2. onbewust hetzelfde op Vlaams niveau.
Tegelijk is het ontstellend te zien hoe zich door het kartel een vijfde colonne vormde bij de kaloten die bijna even ver wil gaan als de nationalisten. Genesteld als een doorn in het vlees van wie er wel beleid wil voeren.

Onverwijld oordeel

Na anderhalf jaar geen bestuur, veel gezever over ocharme de grenzen van een kieskringetje, beslist men niet te beslissen. Dezelfde mensen achter andere politici mogen toch eens maanden tijd verliezen.

Misschien wordt het tijd dat de politiek weer érgens over gaat, en niet over de omvang van een politiek jachtgebiedje.

Dijf Sanders

De laatste tijd een paar keer het optreden van Dijf Sanders op ABTV beluisterd. De eerste keren wist ik begot niet wat er van te denken. Vooral de combinatie van jazzy klanken met allerlei geluidjes is verdomd vreemd. Toch ben ik er steeds meer voor, want wat is jazz uiteindelijk meer dan het verdomd goed spelen met geluid?

De Balkan - bermudadriehoek voor wie in naties gelooft

Boekje uitgeleend gekregen van een collega. Boekje? Zeg maar gerust turf! Maar het loont wel de moeite.

Misha Glenny - nationalisme, oorlog en de grote mogendheden. 1804 - 1999

Waar het communisme werd "toegepast" in het verre noordoosten van Europa, dat er volgens de theorie absoluut niet klaar voor was, sloegen de romantische beelden van het nationalisme keihard toe in Midden en Oost-Europa. Glenny, historicus en oorlogsverslaggever bespreekt de uitwerking ervan in de Balkan. Een regio die de bermudadriehoek zou moeten zijn voor elk geloof in nationalisme, en een regio waar de laatste twee eeuwen ontstellend veel bloed over de bodem stroomde.

Het boek verliest zich wel jammer genoeg wel in zijn grondige aanpak. Ik verdwaalde er wel eens vaker in. Elk hoofdstuk heeft zijn hoofdpersoon waarrond de geschiedenis gekaderd wordt, en tal van nevenpersonnages en (terreur-)organisaties. Tegelijk heb ik er ongelofelijk uit bijgeleerd, en sneuvelden clichés als bosjes. Een prachtige oefening om je eigen (voor)oordelen in vraag te stellen.

Enkele voorbeelden:
- De onafhankelijkheid van Griekenland lijkt een heel logisch gegeven. Blijkt als je de bevolkingssamenstellingen in wat nu Griekenland is, en waar voorheen zoal'Grieken' woonden dat veel minder evident te maken. Daar blijkt onze 'betrokkenheid' bij de Oude Grieken, door de aandacht die we er al vanaf de lagere school aan besteden, ons parten te spelen. Bovendien zou de vestiging van de Griekse staat met hele periodes van gedwongen volksverhuizingen en etnische zuiveringen gepaard gegaan te zijn.
- De goede banden tussen Milosevic en Mladic, terwijl ze twee belangrijke opponenten waren in de laatste Balkanoorlogen.
- De VS worden in verband met de laatste balkanoorlogen vaak als de redder aangegeven, terwijl Europa onderling discussieerde. De werkelijkheid blijkt anders.
- Het westen zag Ceauşescu in het begin als een positieve speler in de regio
- Terreurcellen allerhande: Kroatisch, Servisch, Turks, Bulgaars, ...
- Dat Macedonië net als Bosnië vaak de rol van zwart gat van de Balkan gespeeld heeft, ...
- De treffende beschrijvingen van de Balkan als boerenfederaties in een groot deel van deze geschiedenis
- ...

Dank u, Tom

11 juli

Da's het huis kuisen. Da's nog eens de ladder boven halen om de ruiten vooraan je kuisen, want ja, doordat dat ene raam niet open kan heb je wel een ladder nodig. Da's een fietstochtje maken. Da's leedvermaak met wie wel moet werken. En da's vooral zo veel mogelijk elk gevendelzwaai proberen te vermijden!

Al vierde de morgen het ook wel goed door een aantal van de vele flamingantische mythes aan te stippen. Wie meer flamingantische (en wallingantistische en belgicistische) mythes ontrafeld wil zien, leze Anne Morelli's (e.a.) 'De grote mythen uit de geschiedenis van België, Vlaanderen en Wallonië'.

En dak nu niets meer van dat bij het haar getrokken gezever hoor! Akkoord?

'oereuh!

Vrijdag was dit jaar mijn enige dagje Werchter. Net zoals vorig jaar trouwens. Naar mijn gewoonlijke voorwaarde (minimum twee optreden die ik écht wil zijn, anders vertrek ik niet) was dit de enige dag met een voldoende interessant programma. The Verve en vooral Neil Young trokken me over de schreef om toch maar weer eens te gaan.

En ik ben weer content dat ik geweest ben. Niet dat de hele dag zo fantastisch was. Tot de eerste noten van The Verve had ik écht het gevoel 'Wat sta ik hier in godsnaam te doen?'. Maar The Verve was super en Neil Young gewoon overweldigend! 'Het Beste live optreden die ik ooit gezien heb' is een zin die meestal veel te snel uitgesproken wordt, maar hier is dat wel terecht.

Wat me ook opviel. Elk jaar is het groepje kennissen die gaan kleiner. En is men steeds rustiger. Maar ook algemeen leek het me op de camping trouwens rustig! Te rustig naar mijn gedacht. Daarom :

'oereuh!

Murphy is getrouwd met

de NMBS. Dat is nu wel zeker!
Ik kwam gisteren uit Hasselt, op zich al één van de echte shitholes van dit landje, toen er in één treinrit vijf 'euvels' voorvielen. Staffer doen wordt zo wel moeilijk.

• Vijf uur: Hasselt: om een aansluiting te verzekeren zal deze trein met tien minuten vertraging vertrekken.
• Tien na vijf: door problemen met de locomotief worden we opgehouden. Er is een mechanicien opgeroepen.
• Resultaat: 25 minuutjes vetraging.
• Door de vertraging wordt de trein door voorliggende treinen gehinderd. Doorsjezen als normaal kan dus niet.
• Vertrek uit Leuven station: door problemen met een wissel rijden we om: nog wat extra vertraging.
• U raadt het nooit: daarna ging het tot Gent goed.
• IK kon er afstappen, maar hoorde nog het volgende omroepen: door problemen in Aalter wordt het treinverkeer omgeleid via Lichtervelde. Dit veroorzaakt extra vertraging van 15 tot 20 minuten.

En moet je iets weten. Het kon me eigenlijk geen fluit schelen: ik had genoeg leesvoer mee!

En 's avonds nestelde ik me, na tax-on-web, op de Graslei. Die zat vol met andere has-been-studenten. Fijn!

The Courteeners

Onvermoed straf concert (op Fabchannel). Ik kende maar één nummer van de groep, maar 't is wel 't checken waard.

Grensrock

Gisteravond, vooravond, ergens in "Miènde" - Menen voor meesten onder u - passeer ik met de camionette. Naast me zit een kreupele kameraad (gebroken voet na een nachtje stappen, ha!).
Maar soit, in Menen waren we op zoek naar een parkeerplaats. Ik haalde zijn huurrolstoel uit, en we rolden naar het park/festivalterrein. Op die manier begon het festivalseizoen wat anders dan verwacht, maar de eerste festivaldag bleek een voltreffer!

Wat zagen we?
Een straffe set van The Blackbox Revelation. Rock on, Snotneuzen! Met trouwens een drummer die live geweldig aan Animal, de drummer uit de Muppet Show doet denken.

(videoclipke)

Daarna verdubbeling van de gitaren, de leeftijd en het showgehalte: Triggerfinger. Immer zot!

(Hier in Trix, A'pen).

Daarna The Scene, geslaagd zonder extra's. Drijvend op prachtige teksten, geneuzel en jammer genoeg routine.

Ten slotte Das Pop. De groep waar ik steeds weer een dubbel gevoel heb: een aantal prachtnummers, maar al de rest blijft ofwel niet plakken of is irritant. Wel tof is dat de drums en basgitaren tegenwoordiger een veel belangrijker rol lijken te spelen dat de 'geluidjes'. Het voordeel is een veel consistenter geluid. Al is het evenwicht nog wat zoek.

Nu vrijdag een dagje Werchter. Ik kijk al uit naar The Verve, Ben Folds en uiteraard Neil Young.

Sardientjes

Voor de jonge gasten start de vakantie. Voor 't middelbaar eigenlijk al een week terug. Da's goed, want da's extra plek in de treinen, bussen en trams binnen Gent. Da's geen overbodige luxe, want met al die gepensioneerde die bij mooi weer in de spits reizen, was het vanavond een sardienendoos tussen Sint-Pieters en Dampoort.

zomerfietsavonden

Als je me hier de laatste tijd maar weinig hoort, dan is dat omdat ik van de lange zomeravonden profiteer om volop te gaan fietsen. U zou het zelfde moeten doen, dat lucht op!

Deze mededeling zal me niet populair maken, daarom het volgende tegengewicht: net zoals de hele goegemeente heb ook ik firefox 3 gedownd. Ha!.

Tata,

J

Wapper song

Waarom? Het boeltje stinkt!
- Alternatief tracé dat 't Stad spaart wordt niet bestudeerd
- Men onderhandelt slechts met één aanbesteder, dus het wordt sowieso veel te duur
- De arrogantie waarmee dit alles gepaard gaat

Kijk ook eens op http://www.wappersong.be/

Laat nieuwjaar

Gisteren nog 'nieuwjaarders' over de vloer gehad. Waarschijnlijk de laatste dit jaar

:-D

emo om emo

medianeuten deel 2

Emo-krantenartikels schrijven is wellicht eenvoudig voor wie de pen meester kan. En ze trekken meteen de aandacht van de meeste lezers. Artikels over spraakmakende rechtszaken ook. En je hoeft ook al geen research te doen. Dik in de sjakosj, en het emo-gehalte is in één of andere gedaante vaak niet ver weg. Zou het daardoor zijn dat juridisch nieuws het zo goed doet in onze kranten en grote nieuwsshows die moeten doorgaan voor journaals?

En die emo-trant wordt soms wel gortig. Neem nu de zaak Wiske uit Wichelen, dat oud mens dat nu het hoofdpersonnage is in een Gentse assisenzaak. Maandag in mijn krant: ''De mensen gaan dat toch niet allemaal te weten komen', vroeg de 79-jarige beschuldigde nadat ze haar leven met haar man beschreven had.': Een artikel waarin het emo niet ver weg is, om het cynisch-ironisch te zeggen. En terecht: kennelijk een moegetergd oud mensje dat dit op haar leeftijd moet meemaken. En dan nog die typische zorg: 'wat zullen de mensen wel zeggen', die maakt het dan nog wat extra herkenbaar. Wie zich hierin niet kan inleven is een onmens, de journalist is goede, sympathieke, meelevende gast.

En dan zou je denken: Ok, het verhaal is gebracht. Voor de journalist was het een mooi en gemakkelijk stuk, en hij leefde écht mee met die dame. Tarara! Daags nadien werd haar verhaal verder gebracht. De dweil moet kennelijk tot de laatste druppel uitgewrongen worden. Een verhaal vol medeleven met dat mens? Een geschenk uit de hemel, dat is ze ja, voor die journalist! Ik voelde me serieus bij 'de buck' gezet!

En ja, allen doen ze er aan mee. Ook op het tv-journaal zag ik het verhaal ... uitgebreid.

Komkommer (en kwel)

De komkommertijd begint vroeg dit jaar. Alsof het nog niet genoeg is dat De Standaard een half jaar terug van haar goeie weekendbijlage 'Trottoir' een quasi inhoudsloze weekendbijlage gemaakt heeft. Nu is een stomme serie als 'Hollandse maatjes' goed om de gazet met ingetrapte open deuren te vullen. Alsof er niets anders over deze aardkloot te vertellen is. '
t Is triestig. En welke gazet brengt trouwens deftig buitenlands nieuws? Of degelijke berichtgeving over wat op Europees niveau gebeurt: het enige niveau dat er écht toe doet!

Leve Kroll

Uit mijn hoofd!

Dees spoken al enkele dagen door mijn hoofd. Misschien raak ik er vanaf door het aan jullie door te spelen?





Eigenlijk best wel een vreemde combinatie als je er over nadenkt.

Islam voor ongelovigen

Mijn ma heeft thuis de boeken met de vertellingen van 1001 nacht in de boekenkast staan. Met het plastiek er nog rond. 'Die boeken zijn iets voor als ze op pensioen is', heet het dan.

Ikzelf las de voorbije avonden 'Islam voor ongelovigen' van Lucas Catherine. In dat boek gaat het onder meer over de verhalen van 1001 nacht, over de erotische literatuur uit Islam-samenlevingen, en uiteraard ook over het verhaal van Mohammed. In dat laatste haalt hij heel wat straffe details aan. Ik vraag me af van waar hij die haalt, maar die zullen wellicht wel niet uit de lucht gevallen zijn. Het verschil tussen sjiïsme en soenitisme is me eindelijk erg duidelijk, en ik krijg zelfs zicht op de vele varianten in het sjiïsme. Straf. Ook het soefisme is me veel duidelijker geworden. En het jodendom blijkt voor de komst van de islam sterk verspreid geweest te zijn in Arabië.

Catherine brengt het verhaal volledig van start tot vandaag, en veel breder dan enkel de islam. Hij doet dat op een bezadigde toon die je tegenwoordig veel te weinig leest over de islamsamenleving, met oog voor veelzeggende details. Ik zou er veel over kunnen zeggen, maar beperk me tot een aantal nietszeggende woordgroepen. Dat prikkelt meer!

• Jihad ter zee en op zijn hollands
• Hasjiesjmoordenaars
• Kamelenbelasting
• Anticonceptie was er normaal
• Gemuteerde barbaren
• Darb Al Naft
• Van volksdans tot striptease
• Uncle Islam
• Parels in de buik van dikke vrouwen

Voilà, genoeg om je nieuwsgierig te maken?

Nog even dit. Vooraf had ik mijn vooroordelen bij het boek, en er absoluut geen goed gedacht van. Het boek heeft me echter heel aangenaam verrast. Een échte aanrader dus!